12. Ceza Dairesi Esas No: 2020/971 Karar No: 2021/1164 Karar Tarihi: 04.02.2021
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/971 Esas 2021/1164 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık bir kamyonetle geri manevra yaparken yolda yaya olarak bulunan bir kişiyle çarpışarak ölümüne sebep oldu. Sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak karar, TCK'nın 50/4. maddesi gereğince verilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilebileceği, ancak bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı belirtilmesine rağmen, sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının paraya çevrilmesinin mümkün olmadığı gerekçesiyle yanlıştır. Bu nedenle karar bozulmuştur. Olayda uygulanan TCK madde numaraları ise şöyledir: 85/1, 22/3, 62/1, 50/4-1.a, 52/1-4, 53/6.
12. Ceza Dairesi 2020/971 E. , 2021/1164 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62/1, 50/4-1.a, 52/1-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanığın idaresindeki kamyonet ile sokak üzerinde yaklaşık olarak 40 metre geri manevra yaparken, yaya olarak yolu geçmekte olan ölene çarpması sonucu bilinçli taksirle ölümüne neden olduğu olayda; TCK"nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, ancak, bu hükmün, bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı belirtilmiş olmasına karşın, meydana gelen olayda bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu mahkemece de kabul edilen sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının paraya çevrilmesinin mümkün olmadığı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi, Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.