Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/282 Esas 2015/735 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/282
Karar No: 2015/735
Karar Tarihi: 14.04.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/282 Esas 2015/735 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Temyiz sonucu Yargıtay tarafından incelenen dava dosyasına göre, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak, sanığın savunma hakkı kısıtlanmış ve lehe yasanın saptanması gerektiği dikkate alınmadan hüküm verilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuş ve sanık hakkında gerekli yasal işlemler uygulanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesi (Savunma hakkının kısıtlanması)
- 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi (Lehe yasa ve madde saptanması)
- 765 sayılı TCK’nın 493/1, 522, 59. maddeleri (Suçun niteliği ve cezası)
- 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 62, 53, 116/1, 62, 53, 151, 62, 53. maddeleri (Suçun niteliği ve cezası ve uzlaşma hükümleri)

17. Ceza Dairesi 2015/282 E. , 2015/735 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Başka suçtan... Cezaevi"nde tutuklu bulunan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanığın, savunmasının istinabe yoluyla alınması ve kısa kararın okunduğu oturuma da getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılması ,
2-Olay günü sanığın, gündüz vakti müştekinin kapı ve kilidini zorlayarak eve girip, belirtilen ziynet eşyalarını çaldığı, suça konu eşyaların değerinin tespit edilmediği ve yakınanın olay nedeniyle şikayetçi olduğunun anlaşılması karşısında, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın 493/1, 522(değeri tespit edilerek),59. maddeleriyle, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 62, 53, 116/1, 62, 53, 151, 62, 53. maddeleri kapsamında olup (konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları yönünden uzlaşma hükümleri de değerlendirilerek) sonucuna göre lehe yasanın saptanması gerektiği dikkate alınmadan 5252 sayılı Yasanın 9/3.maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, sanık hakkında 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 14.04.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.