7. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2449 Karar No: 2021/355 Karar Tarihi: 20.01.2021
4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/2449 Esas 2021/355 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan açılan davada, sanık hakkında beraat kararı verilirken, müsadere kararı verilen diğer sanık hakkında hüküm tesis edildi. Gümrük İdaresi'nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gerekçesiyle Hazine vekilinin temyiz istemi reddedildi. Temyiz istemi yapan diğer sanık hakkında verilen beraat hükmü ile sınırlı olan yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları reddedilerek hüküm onandı. Diğer sanığın temyiz itirazları yerinde görülerek 4733 sayılı Kanun'un yürürlükten kaldırılması ve yerine getirilen diğer yasal düzenlemeler göz önüne alınarak, hükmü bozuldu ve yeniden yerel mahkemece değerlendirilmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak, 4733 sayılı Kanun'un 8/4. maddesi ve değişik 3/18. maddesi, 5607 sayılı Kanun'un 3/5, 3/10, 3/18-son, 3/22 ve 5/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gösterildi.
7. Ceza Dairesi 2018/2449 E. , 2021/355 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat; sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; I. Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede; Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi"nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, II. O yer Cumhuriyet Savcısının temyizinin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmü ile sınırlı olduğu gözetilerek yapılan incelemede; Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre o yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, III. Sanık ..."nın temyiz istemi yönünden yapılan incelemede; Hükme esas alınan olay tutanağı ile soruşturma evraklarının onaysız fotokopiden ibaret olduğu anlaşılmakla, anılan evrakların aslı ya da onaylı suretlerinin celbi ile sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi, Kabule göre de; 1. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle, Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18-son maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu, 2. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçunu oluşturduğu ve anılan Yasanın 8/4. fıkrası gereğince cezalandırılması gerektiği halde yazılı şekilde 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesine aykırılıktan hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 20/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.