MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair verilen kararın temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararını da temyize konu etmiş ise de; temyiz incelemesindeki talep itiraza tabi olmakla; 5271 sayılı CMK"nun 231. maddesinin 5. fıkrasına göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar aynı Kanun maddesinin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığı ve 5271 sayılı CMK"nun 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından sanığın dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin tebliğnameye uygun olarak mahalline İADESİNE,
II)Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında TCK’nun 142/1-b, 143. maddelerine göre belirlenen 2 yıl 12 ay hapis cezası üzerinden TCK’nun 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 2 yıl 6 ay hapis cezası yerine 1 yıl 18 ay hapis cezası verilerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
28.10.2014 tarihli hükümde sanığın sonuç olarak 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, bu hükmün sanık müdafii tarafından lehe olarak temyiz edildiği, aleyhe temyiz talebinin bulunmadığı, bu durumun sanık yönünden 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak oluşturduğunun anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.02.2016 tarih, 2014/71 Esas ve 2016/42 Karar sayılı ilamı da gözetildiğinde; sanık hakkında kurulan yeni hükümde, hükmolunan hapis cezasının 2 yıl 1 ay hapis cezası üzerinden infaz olunması gerekirken kazanılmış hakka yanlış anlam yüklenerek sonuç cezanın 2 yıl 1 ay hapis cezası olarak tayin edilmesi suretiyle CMUK"nun 326/son madde ve fıkrasında yer alan kazanılmış hak kuralının ihlal edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık ... hakkında hırsızlık suçuna ilişkin hüküm fıkrasından (8.) paragrafın çıkartılıp yerlerine, "CMUK"nun 326. maddesinin son fıkrası uyarınca, sanık hakkında hükmolunan 1 yıl 18 ay hapis cezasının, 2 yıl 1 ay hapis cezası üzerinden infaz olunmasına" cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.06.2020 günü oy birliğiyle karar verildi.