19. Ceza Dairesi Esas No: 2019/13907 Karar No: 2021/6505 Karar Tarihi: 10.06.2021
5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/13907 Esas 2021/6505 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Temyiz başvurusunun reddi nedeni bulunmadığından işin esasına geçildi. Ancak, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının yapıldığı, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, sanık hakkında başka bir ceza davası dosyasının da bulunduğu ve TCK'nin 43/1. maddesinin uygulanıp uygulanması gerektiğinin tartışılması gerektiği vurgulandı. Ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrilebileceği ihtarı yapılırken, suçtan doğrudan zarar görmeyen kurumun davaya katılan olarak kabul edilmesi ve vekalet ücretine hükmedilmesi kararlaştırıldı. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesi, 5237 sayılı TCK\"nin 7. maddesi, 7242 sayılı Kanunun 63. maddesi, 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası ve TCK'nin 52/4. maddesi.
19. Ceza Dairesi 2019/13907 E. , 2021/6505 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak, 1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanunun 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu, 2-UYAP ortamında yapılan araştırmada, sanık hakkında temyiz davasına konu olan (aynı) suçtan açılan başka bir kamu davasında Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesince 2013/892 E. 2014/294 K. sayılı “mahkumiyet” hükmü verildiğinin tespit edilmesi karşısında; Yerel mahkemece; UYAP kayıtları taranarak, sanık hakkında aynı suçtan açılmış başkaca ceza davası dosyalarının bulunup bulunmadığı da tespit edilip hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle bu dosyalar arasında TCK"nin 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması ve ulaşılacak sonuca göre yargılama süreçlerinin akıbeti ile sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi zorunluluğu, 3-TCK"nin 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması, 4-Suç tarihi itibarıyla suçtan doğrudan doğruya zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu"nun davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmedilmesi, Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 10/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.