Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2843 Esas 2022/12905 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mühür bozma
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ..., şikayetçi vekili
TEBLİĞNAMEDEKİ DÜŞÜNCELER : Onama, ret

1- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan beraat hükümlerine yönelik şikayetçi vekilinin temyizlerinin incelenmesinde;
Dava ve duruşma tarihinden usulüne uygun biçimde haberdar edilmesine rağmen, duruşmaya katılmayan ve CMK'nin 238. maddesine uygun biçimde talepte bulunup katılan sıfatını almayan şikâyetçi kurum adına vekilinin temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun‘un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 21.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.