Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesine göre açıklanan; TCK"nın 179/3-2, 53/1. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, 22/10/2010 tarihinde işlediği sabit görülen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan dolayı TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun"un 179/2, 53/1. maddeleri gereğince 1 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı Kanun"un 231/8. maddesi uyarınca 5 yıl süre ile denetime tabi tutulmasına dair Havza Sulh Ceza Mahkemesinin 11/09/2012 tarihli ve ... esas, ... sayılı kararının 12/10/2012 tarihinde kesinleşmesinin ve kesinleşme tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresinin başlamasının ardından, Samsun 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 26/11/2013 tarihli, ... esas, ... sayılı kararı ile 22/01/2013 tarihinde işlediği sabit görülen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan dolayı TCK"nın 179/3-2, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyet hükmünün 28/11/2014 tarihinde kesinleşen sanık hakkında, denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip, duruşma açılarak, sanığın savunması alınıp, 11/09/2012 tarihli hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Havza Asliye Ceza Mahkemesinin 27/01/2015 tarihli, ... esas,... sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan sanık hakkında tayin edilen 1 ay hapis cezasının TCK’nın 50/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğu, hükmün açıklanması halinde de bu zorunluluğun devam ettiği gözetilmeyerek, yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.