23. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/443 Karar No: 2020/2481 Karar Tarihi: 13.07.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/443 Esas 2020/2481 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı şirket, davacının müşterek iş hesabı ile yaptığı ödemenin davalıların sorumluluğunda olduğunu kabul etmedi. Ancak mahkeme, bilirkişi raporunda da belirtilen sözleşme hükümleri doğrultusunda davalıların bu ödemeden sorumlu olduğuna karar verdi. Davacı vekili, yapılan ödemenin sözleşme hükümleri gereği davalıların sorumluluğunda olduğunu ve müvekkilinin ödediği bedelin davalıdan tahsil edilmesini talep etti. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar verdi. Karar temyiz edildi ancak itirazlar reddedildi ve karar onandı. Kararda, 492 Sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığı belirtildi. Kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolunun açık olduğu ifade edildi. Kanun maddelerinin açıklamaları yazıda yer almamıştır.
23. Hukuk Dairesi 2020/443 E. , 2020/2481 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R - Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalınn sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalılar davaya cevap vermemiştir. Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalılar ile yapılan sözleşme kapsamında ..... kayıtlarına göre davalılar bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalılardan talep edebileceği, gerekçesiyle davalının sorumluluğunu belirleyen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı davacı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına, kararın tebliğinden itibaren 15. gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.