Esas No: 2018/2153
Karar No: 2022/12982
Karar Tarihi: 21.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2153 Esas 2022/12982 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın sahte fatura düzenleme suçundan yargılandığı mahkeme, sanığın davasında Kanundaki ceza türü ve üst sınırına göre dava zamanaşımı olduğunu belirterek beraat kararı vermiştir. Ancak, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmeden yapılan yargılama yasalara aykırıdır. Kararda, sanık hakkında iddianamede yer alan suçlardan dolayı usulüne uygun olarak düzenlenmiş bir mütalaa bulunmadığı vurgulanmıştır. Kararda ayrıca, sanıkların sorgusu yapılan tarihin 10.04.2014 ve 10.06.2014 olduğu ve bu tarihten temyiz inceleme tarihine kadar olan zaman dilimi içinde dava zamanaşımının gerçekleştiği belirtilmiştir. Bu nedenle, kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 367. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 66/1-e maddesi, 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi, 322. maddesi ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Beraat
Sanık ... hakkında verilen hüküm yönünden; 213 sayılı Kanun'un 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaanın sanık ... hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçuna ilişkin olduğu, iddianameye konu edilen sanık ... hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından, usulüne uygun olarak verilmiş dava şartı olan mütalaa bulunmadığı, sanık ... hakkında mütalaa verilip verilmeyeceğinin ilgili vergi dairesinden sorulup sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla beraat hükümleri kurulması yasaya aykırı ise de, zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğunun anlaşılması karşısında;
Sanıklara yüklenen “2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanıkların sorgusunun yapıldığı 10.04.2014, 10.06.2014 tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 21.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.