Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/915 Esas 2022/1014 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Rize 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 04.04.2019 tarih ve 2017/59 E- 2019/111 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi'nce verilen 08.01.2020 tarih ve 2019/1118 E- 2020/73 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirket adına kayıtlı 198743 numaralı "Bim Çay" ibareli markanın 30.sınıflar için 06/10/1998 tarihinden geçerli olmak üzere tescil edildiğini, ancak davalı şirket tarafından Bim Çay markasının tescil kapsamında yer alan emtia için kullanılmadığının tespit edildiğini ileri sürerek davalı şirket adına kayıtlı 198743 numaralı "Bim Çay" ibareli markanın tescil kapsamında yer alan mal ve hizmetler için kullanılmama nedeniyle iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu markanın müvekkili şirkete devrinin 21/12/2015 tarihinde yapılan devir sözleşmesi ve bunun sonucunda Türk Patent Enstitüsüne devir talebi yapılması üzerine 13/01/2016 tarihinde gerçekleştiğini, davacı tarafın dava açarken dayandığı hükümde geçen 5 yıllık sürenin davalı müvekkil şirket için dolmadığını, müvekkili şirketin bahse konu markayı tescil edildiği emtia kapsamında kullandığını ve bunun sonucunda da davacı tarafın iddialarının asılsız olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu markanın 28/07/1999 tarihinde tescil edildiği, davalı tarafça markanın 13/01/2016 tarihinde alındığı ve 5 yıllık sürenin dolmadığı savunulmuş ise de 5 yıllık sürenin markanın tescil edildiği 28/07/1999 tarihinden itibaren başlayacağı, davalı tarafından sunulan 19/01/2016 tarihli Yeni Akit gazetesinde yer alan ilan ve davalı şirketçe 01/03/2017 ve takip eden tarihlerde (dava tarihinden sonra) keşide edilen üç adet faturanın markasının tescilli olduğu mallarda ciddi olarak kullanıldığını ispata yeterli olmadığı, o nedenle dava konusu marka yönünden 6769 sayılı Yasa'nın 9. maddesi uyarınca iptal şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı şirket adına kayıtlı 198743 numaralı 'BİM ÇAY' ibareli 30. sınıf için tescilli markanın iptaline karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İstinaf Mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, ilk derece mahkemesince verilen kararın dosya içerisinde mevcut deliller kapsamında usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,şağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 11/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.