Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/11018 Esas 2016/4229 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11018
Karar No: 2016/4229
Karar Tarihi: 22.03.2016

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/11018 Esas 2016/4229 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık ve konut dokunulmazlığı ihlal suçu hükümlüsüne ilişkin mahkumiyet kararı, temyiz edildi. Yapılan inceleme sonucunda Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptali hakkındaki kararı infazda göz önünde bulunduruldu. Temyiz itirazları değerlendirildi ve hükümlüye verilen cezada yanlışlık tespit edildi. Cezanın aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen haklardan mahrum bırakma ve kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yaptırımların koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmaması gerektiği belirtildi. Ayrıca, tekerrüre esas alınan ilamın suç tarihinden sonra kesinleşmesinin göz ardı edilmesi nedeniyle hükmün bozulması kararlaştırıldı. Sonuç olarak, 5237 sayılı TCK'nin 53. ve 58. maddelerine atıfta bulunuldu ve sanığın cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun bırakılması ve kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmaması kararlaştırıldı.

22. Ceza Dairesi 2015/11018 E. , 2016/4229 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde uygulama yapılması,
2-Sanığın tekerrüre esas alınan ilamının suç tarihinden sonra kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; TCK"nın 58/1. maddesi uyarınca tekerrüre esas teşkil etmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından

53. ve 58. maddelerinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine, “Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/03/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.