İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : TCK"nın 241/1, 43/1, 62/1, 52/2. madde ve fıkraları ereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın iş yerinde bulunan POS cihazı ile herhangi bir alışveriş yapılmadığı halde, kendisine başvuran şahısların hamili oldukları kredi kartı ile pos cihazı aracılığıyla işlem yapıp, gerçek olmayan bu alışveriş tutarlarından belli bir komisyon kesintisi yaparak tefecilik suçunu işlediği iddia edilen somut olayda; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması bakımından vergi tekniği raporu kapsamında vergi müfettişi tarafından beyanlarına başvurulan ancak yargılama aşamasında dinlenilmeyen tanıkların dinlenilerek gerçekten alışveriş yapıp yapmadıklarının tespit edilmesinden, alışveriş yaptıklarının belirlenmesi halinde komisyon ödeyip ödemediklerinin sorulmasından, 2009 yılına ait ticari defter ve belgelerinin istenilerek tefecilik yapıp yapmadığı hususunda bilirkişiden rapor aldırılmasından ve sanık hakkında kolluk araştırması yaptırılmasından sonra, sonuca göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1412 sayılı CMUK"nın 326/2. maddesinde, “Sanık veya müdahil ve vekillerine davetiye tebliğ olunamaması veya davetiye tebliğ olunmasına rağmen duruşmaya gelmemeleri nedeniyle bozmaya karşı beyanları tespit edilmemiş olsa dahi duruşmaya devam edilerek dava gıyapta bitirilebilir. Ancak sanık hakkında verilecek ceza, bozmaya konu olan cezadan daha ağır ise herhalde dinlenilmesi gerekir.” biçimindeki savunma hakkının kısıtlanamayacağı ilkesine dayanan Yasanın emredici kuralına uyularak bozmada belirtilen ve aleyhinde sonuç doğuracak olan hususlarda beyanda bulunma, kendisini savunma ve bu konudaki kanıtlarını sunma olanağı tanınması gerektiği halde bozma kararına karşı sanığın diyecekleri sorulmadan sadece sanık
müdafiin bozmaya karşı diyecekleri sorulmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 02/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.