Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/131 Esas 2020/1316 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


5607 Sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu"na muhalefet suçundan Erzurum Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan ..."nun, özel izin kullanma talebinin reddine dair anılan Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 02/08/2019 tarihli ve 2019/1244 sayılı kararına yönelik şikâyetin reddine dair Erzurum 1. İnfaz Hâkimliğinin 20/08/2019 tarihli ve 2019/1679 esas, 2019/1707 sayılı kararı ile ilgili olarak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un "Özel İzin" başlıklı 95. maddesinde yer alan "(1) Açık ceza infaz kurumlarında bulunanlarla kapalı ceza infaz kurumunda olup da açık ceza infaz kurumlarına ayrılmaya hak kazananlara, aileleriyle bağlarını sürdürmelerini veya güçlendirmelerini ve dış dünyaya uyumlarını sağlamak amacıyla kurum en üst amirinin önerisi ve Cumhuriyet Başsavcılığının onayı ile üç ayda bir,*1* yol hariç üç güne kadar izin verilebilir." şeklindeki ve 97. maddesinde yer alan "İzinden dönmeyen veya iki günden fazla bir süre geçtikten sonra dönen hükümlüler hakkında Türk Ceza Kanununun 292 nci ve izleyen maddelerinde yazılı hükümler uygulanır. (2) İzin süresini iki gün veya daha az bir süre geçiren hükümlüler hakkında disiplin işlemi yapılır. İzinli iken firar eden hükümlüye bir daha izin verilmez." şeklindeki düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde; somut olayda, hükümlünün Adana Açık Ceza İnfaz Kurumu"nda kalmakta iken Burdur Açık Ceza İnfaz Kurumu"na nakline karar verilmesinden sonra, en geç teslim olması gereken tarih ve saatte nakil olduğu kuruma teslim olmayarak firar ettiği anlaşılmakla; hükümlü izinde iken firar etmeyip, nakil sırasında firar ettiğinden Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü"nün 19/10/2016 tarihli ve 66971140.206.99.01/13359/118736 sayılı yazısında belirtildiği üzere, açıktan açığa nakil sırasında firar edenlerin tekrar açık ceza infaz kurumlarına gelmeleri halinde izin haklarından yararlandırılabilecekleri yönündeki görüşleri de nazara alınarak şikâyetin kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 10/12/2019 gün ve 94660652-105-25-15739-2019-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Erzurum 1. İnfaz Hâkimliğinin 20/08/2019 tarihli ve 2019/1679 esas, 2019/1707 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.