Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, davalı işyerinde işçi olarak çalışırken kullandırılmayan ve karşılığı ödenmeyen yıllık ücretli izin alacağının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, tüm izinlerinin kullandırıldığı veya karşılığının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının TİS gereği hak ettiği izinlerini hesaplayarak karşılığı ödenmeyen ve kullandırılmayan süre yönünden kabulüne karar verilmiştir.
Davacının hak ettiği ücretli izin süresi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacı 1985/1 döneminde geçici işçi olarak işe girmiş olup 1991 de kadroya alınmıştır. Hükme esas alınan raporunda bilirkişi, 1985-2011 yılları arasında 26 yıl 109 gün çalışması olan davacının 2009-2011 dönemini kapsayan TİS gereği 5x20 + 15x24 + 6x30 =540 gün izin hakkı olduğunu ve davacının 17 gün izin kullanıp 361 günün bedelini almış olması nedeniyle 162 gün üzerinden alacak hesabı yapmıştır.
Dosyanın incelenmesinde davacının sendika üyeliğin gösterir belgenin dosyada olmadığı görülmüştür. Bu durumda davacının TİS den yararlanma süresinin tespiti mümkün olmamıştır. Ayrıca tüm hesaplamalar 2009-2011 dönem TİS’ine göre yapılmıştır. Davacının sendika üyeliğinden sonra diğer dönem TİS’lerinde farklı bir izin süresi kabul edilip edilmediği de belli değildir. Mahkemece eksik inceleme ile karar verilmiş olup bozma nedenidir.
Yapılacak iş, öncelikle davacının sendika üyeliği tarihini belirleyerek bu tarihten önceki çalışmaları nedeniyle yürürlükteki İş Kanuna’na göre izin kullanabileceği hususu gözönünde tutularak, davacının sendikaya üye olduğu tarihten sonra yürürlükte bulunan TİS getirtirilerek dönemsel TİS’lerde farklı izin süreleri tespit edilmiş ise o yıllarda bu sürelerle izni hak ettiği de dikkate alınarak yeniden bir rapor alarak çıkacak sonuca göre bir karar vermektir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 18/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.