Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1771 Esas 2020/3508 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1771
Karar No: 2020/3508
Karar Tarihi: 20.10.2020

Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1771 Esas 2020/3508 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sincan 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanıklar kasten yaralama ve tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz edilen kararda ise, sanık savunmaları ve deliller göz önünde bulundurulmuş ve sanıkların temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
1. Hükmolunan para cezalarının miktarı bakımından hükümlerin temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca sanık savunması ve temyiz istemleri reddedilmiştir.
2. Tehdit suçunda, suçta kullanılan silahın müsadere talebi yönünden hüküm kurulmadığı ancak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK'ın 53. maddesinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilerek, sanık savunmaları ve temyiz istemleri reddedilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2018/1771 E. , 2020/3508 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi (Sincan 2. Ağır Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar ... ve ... savunmanının vermiş olduğu süre tutum dilekçesinde haklarında düşme kararı verilen sanıklar ... ve ..."nin isimlerini belirtmesine rağmen gerekçeli temyiz dilekçesinde sadece sanıklar ... ve ... yönünden temyiz ettiğinin anlaşıldığı, bu nedenle diğer sanıklar temyiz dışı tutularak yapılan incelemede;
1) Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6217 sayılı Yasanın 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 272/3-a bendi uyarınca, hükmolunan para cezalarının miktarı bakımından hükümlerin temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca sanık ... savunmanı ile sanık ..."ün temyiz istemlerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suçta kullanıldığı anlaşılan ve emanette kayıtlı olan ... marka pompalı tüfek hakkında açılan kamu davasında müsaderesi talep edildiği halde müsadere talebi yönünden hüküm kurulmadığı anlaşılmış ise de; zaman aşımı süresi içerisinde karar verilmesi olanaklı görülmüş, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ... ve ... savunmanı ile sanık ..."ün temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan kararın tebliğname gibi ONANMASINA, 20/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.