Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/13236 Esas 2016/12083 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Hükmün gerekçesinde sanıkların kusursuz oldukları kanaatine varıldığının kabulüne rağmen gerekçe kısmında ve hüküm fıkrasında "yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması ve sanıkların yüklenen suç açısından kastının bulunmaması nedeniyle beraatlerine” karar verilerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün gerekçe kısmının son paragrafından “bu nedenle de yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmadığı ve sanıkların yüklenen suç açısından kastının bulunmadığı” ibaresinin çıkarılması, hüküm fıkrasının 1 numaralı paragrafının çıkarılarak “Sanıklar hakkında, taksirle yaralama suçundan cezalandırılmaları istemi ile kamu davası açılmış ise de; yüklenen suç açısından sanıkların kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca ayrı ayrı BERAATLERİNE” ifadesinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan beraate ilişkin hükümlerin ayrı ayrı DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.