20. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/9691 Karar No: 2015/3581
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/9691 Esas 2015/3581 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2014/9691 E. , 2015/3581 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Davacı ..., 17/06/2014 havale tarihli dilekçesi ile; ... ili, ... ilçesi, ... köyünde bulunan atalarından kalan 60 yıldır kullandığı taşınmazının, orman parseli içinde kaldığı, 2/B çalışmalarında taşınmazının 2/B kapsamına alınmadığı iddiasıyla, taşınmazın orman olmadığı ve kendisi tarafından kullanıldığının tespiti istemiyle dava açmıştır. Mahkemece, kadastro mahkemelerinin idare yerine geçerek idari işlem tesis edemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine, 172 ada 13 parselin tespit gibi tesciline karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava, 2/B uygulamasına itiraz niteliğindedir. Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde, 1982 yılında yapılan orman kadastrosu ve 3302 sayılı Kanunla değişik 6831 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 02/05/2014 tarihinde ilân edilen 2/B uygulaması vardır. İncelenen dosya kapsamına ve kararın dayandığı gerekçeye göre davanın reddine karar verilmesinde usûl ve kanuna aykırılık bulunmamaktadır. Ancak, 172 ada 13 sayılı parselin bitişiğindeki taşınmaz dava konusu olduğu halde, 172 ada 13 sayılı parsel de dava konusuymuş gibi değerlendirme yapılarak 29/10/2010 tarihinde tapuya tescil edildiği anlaşılan 172 ada 13 parsel sayılı taşınmazın ikinci kez tesciline karar verilmesi doğru değil ise de bu hususlar, hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün birinci fıkrasının "... ili, ... ilçesi, ... köyünde bulunan 172 ada 13 parsel sayılı taşınmazın tespit gibi tapuya kayıt ve tesciline" cümlesinin hükümden çıkartılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 05/05/2015 günü oy birliği ile karar verildi.