MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ve diğeri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğeri aleyhine 22/01/2008 gününde verilen dilekçe ile adam öldürmeden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne ... yönünden reddine dair verilen 06/04/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kasten adam öldürme nedeni ile davacıların uğradıkları maddi ve manevi zarann ödetilmesi istemine ilişkindir. Karar davacılar vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacılar, oğulları....’in davalı ... tarafindan tüfekle vurularak öldürüldüğünü ileri sürerek uğradıkları maddi ve manevi zararın küçük ile birlikte babasından ödetilmesini istemiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Yerel mahkemece, istemin bir bölümü kabul edilerek, tazminatın daValı küçükten alınarak davacılara ödenmesine karar verilmiş, davalı baba yönünden ise istem pasif husumet yokluğundan reddedilmiştir.
Davanın hukuki sebebinin belirlenmesi hakimin görevlerindendir. Davacı, dava dilekçesinde davalılardan küçük ...’ın haksız eylemine, babası ...’in küçük çocuğuna gözetim yükümlülüğüne uygun hareket etse dahi olayın meydana gelmeyeceğini kanıtlayamayan babanın, meydana gelen zarardan sorumlu olduğuna ve olayın bilgisi dahilinde olmaması onun sorumluluğunu kaldırmayacağı esasına dayandığına göre bu davalı yönünden davanın yasal dayanağı, ev başkanının sorumluluğunun düzenlendiği Türk Medeni Kanunu’nun 369. maddesidir. Anılan kanun maddesi yasanın ikinci kitabında yer almaktadır.
4787 sayılı Aile Mahkemesinin Kuruluş Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4.maddesinde; Türk Medeni Kanunu’nun ikinci kitabından doğan dava ve işlerin aile mahkemesinde çözümleneceği belirtilmektedir. Somut olay itibariyle de TMK’nın 369. maddesinin uygulanması söz konusu olacağından davanın Aile Mahkemesince görülmesi gerekirken genel mahkemede görülmesi doğru olmayıp kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.