Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8691 Esas 2021/1155 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8691
Karar No: 2021/1155
Karar Tarihi: 04.02.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8691 Esas 2021/1155 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, işyerinde kazaya neden olması sonucu çalışanı yaralamakla suçlanmıştır. Ancak, katılana ait çalışan olduğu iddiası ispatlanamadığı için, sanığın taksirle yaralama suçundan beraatine karar verilmiştir. Temyiz eden katılana ait cezalandırılma talebi reddedilerek, beraat kararı onanmıştır.
Mahkeme kararında CMK'nın 223/2-e maddesi değerlendirilerek beraat kararı verildiği belirtilmektedir. CMK'nın bu maddesi, suçun sabit olmaması hallerinde beraat kararı verilmesini öngörmektedir.

12. Ceza Dairesi 2019/8691 E. , 2021/1155 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın, sanığın çalışanı olduğu ve iş yaptığı sırada yaralandığı iddiasıyla sanık hakkında taksirle yaralamadan kamu davası açılmış ise de; katılanın kazanın meydana geldiği işyerinde çalıştığının ispatlanamadığı tüm dosya kapsamına göre, katılanın çalışan tanık ..."i ziyareti sırasında merak saiki ile kendi eylemi sonucu yaralandığı, katılanın iddiasını doğrular her türlü şüpheden uzak kesin, yeterli ve inandırıcı delil tespit edilememesi nedeniyle sanığın beraatine karar verildiği olayda;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanığın cezalandırılması gerektiğine, beraat kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 04/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.