Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8009 Esas 2020/1048 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8009
Karar No: 2020/1048

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8009 Esas 2020/1048 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2019/8009 E. ve 2020/1048 K. sayılı boşanma davası kararında, davalı erkek tarafından eşine şiddet uyguladığı vakıasının ispatlanmadığı ancak, diğer kusurlu davranışlar sebebiyle davalı erkeğin daha ağır kusurlu olduğu belirlenmiştir. Maddi tazminat konusunda ise Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü nazara alınarak daha uygun miktarda tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeple, kararın 2. bendi bozulmuş, 1. bendi ise onanmıştır. Kanun maddelerinin detaylı açıklaması yapılmamıştır.

2. Hukuk Dairesi 2019/8009 E. , 2020/1048 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı erkeğe kusur olarak yüklenen eşine şiddet uyguladığı vakıasının ispatlanmadığı ancak, mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlara göre davalı erkeğin, davacı kadına göre yine de daha ağır kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın lehine hükmedilen maddi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine (1.) bent yönünden oybirliği, (2.) bent yönünden oyçokluğuyla karar verildi.12.02.2020 (Çrş.)

KARŞI OY YAZISI

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, maddi tazminata ilişkin hükme yönelik yerinde bulunmayan temyiz isteğinin de reddiyle, usûl ve kanuna uygun olan hükmün tümüyle onanması gerektiği düşüncesiyle, sayın çoğunluğun ilamın (2.) bendinde yazılı bozma görüşüne katılmıyorum.