Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6709 Esas 2022/1049 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 22.01.2020 tarih ve 2019/288 E. - 2020/93 K. sayılı kararın davalılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 16.04.2021 tarih ve 2020/644 E. - 2021/636 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, ortak olunmadığının tespiti ve ödenen paranın istirdatı istemine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ve bu karara karşı davalı şirket ve davalı ... vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur. Davacı vekili, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunda bulunmamıştır. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından İlk Merece Mahkemesi kararı kaldırılmamış, yani yeni bir karar verilmemiş, davalı şirket ve davalı ... vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bu durumda İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunda bulunmayan davacı tarafın Bölge Adliye mahkemesi kararını temyiz etme hakkı bulunmamaktadır. Başka bir deyişle istinaf başvurusunun reddi halinde Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı temyiz yoluna başvurma hakkı sadece istinaf başvurusu reddedilen tarafa ait olup, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunda bulunmayan tarafın temyiz hakkı bulunmadığından davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 14/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.