MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, eğitim masrafları alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davalı işçinin iş sözleşmesinde yer alan cezai şart niteliğindeki taahhüde aykırı davranması nedeni ile eğitim masraflarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesini 4857 sayılı İş Kanunu"nun 24. maddesinin I-(a) bendi gereğince haklı sebeple feshettiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
...-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında iş sözleşmesinden kaynaklanan eğitim masraf alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçiye verilen eğitim karşılığı belli bir süre çalışması şartına bağlı olarak kararlaştırılan cezai şartın tek taraflı olduğu değerlendirilemez. İşçiye verilen eğitim bedeli kadar cezai şartın karşılığı bulunmakla eğitim karşılığı cezai şart hükmü belirtilen ölçüler içinde geçerlidir.
İşverence işçiye verilen eğitim, işçinin iş yerinde mal ve hizmet üretimine katkı sağlaması sebebiyle işveren yararına olmakla birlikte, verilen eğitim sayesinde işçi daha nitelikli hale gelmekte ve ileride daha kolay iş bulabilmektedir. Bu sebeple işçiye masrafları işverence karşılanmak üzere verilen eğitim karşılığında, işçinin belirli bir süre çalışmasının kararlaştırılması mümkündür. İşçinin de verilen eğitim karşılığında işverene belirli bir süre iş görmesi, işverene olan sadakat borcu kapsamında değerlendirilmelidir. Verilen eğitimin karşılığında yükümlenilen çalışma süresinin de eğitimin türü ve masrafları ile uyumlu olması gerekir. Buna karşın, işçiye 4857 sayılı Kanun"un 78. ve devamı maddelerine göre, iş sağlığı ve güvenliği önlemleri kapsamında verilmesi gereken eğitimlere ait giderler istenemez.
İşçiye verilen eğitimin karşılığında işverence yapılan masraflar o işçiye özgü olmalı ve yazılı delille ispatlanmalıdır.
İşverenin toplu olarak verdiği eğitimler sebebiyle yapmış olduğu giderlerin işçi başına düşen tutarı, aynı dönemde eğitim alan işçi sayısına bölünmek suretiyle belirlenir. İşçiye verilen eğitim ile ilgili olduğu belirlenmeyen giderlerden işçi sorumlu olmaz. İşverence işçi adına yapılan eğitim giderlerinin tamamı yerine, işçinin çalıştığı ve çalışması gereken sürelere göre oran kurularak indirim yapıldıktan sonra kalan miktarının tahsiline karar verilmesi gerekir.
Somut olayda, satış temsilciliği görevi ile davacı şirkete bağlı olarak çalışan davalı işçinin 25.07.2011 tarihli Eğitim Kabul Beyanı ve Taahhütnamesi ile 25.07.2011-12.08.2011 tarihleri arasındaki oryantasyon konulu yurtiçi/yurtdışı eğitime şirket adına katılmayı, işbu eğitimin başarı ile bitmesinden itibaren davalı şirkette en az iki yıl müddetle çalışmayı kabul ve taahhüt ettiği görülmektedir. Dosya kapsamına göre davalının, 10.09.2011 tarihinde Denizli ve 15.10.2011-16.10.2011 tarihlerinde Çorlu"da gerçekleştirilen eğitim katılımcı listelerinde ismi yer almakta ise de, davalı taahhüdünün 25.07.2011-12.08.2011 tarihleri arasındaki eğitime ilişkin olduğu göz önüne alındığında, bu suretle dayanaksız kaldığı anlaşılan 10.09.2011, 15.10.2011 ve 16.10.2011 tarihlerinde yapılan eğitim ve diğer harcamalara ilişkin alacağın hükme esas alınan bilirkişi raporunda hesaplamaya dahil edilmesi hatalı olmuştur.
Yukarıdaki açıklamalar ışığında; mahkemece 25.07.2011 tarihli taahhütnamede belirtilen 25.07.2011-12.08.2011 tarihleri arası dönem göz önüne alınarak alacak hesaplanmalı, bu dönem için davacının hissesine düşen giderler bilirkişiden alınacak ek rapor ile tespit edilerek davacı istemi hüküm altına alınmalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.