Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8674 Esas 2021/1154 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 22/6. ve CMK’nın 223/4-b maddeleri uyarınca, ceza verilmesine yer olmadığına



Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin karar, sanık müdafii ve mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur vekilinin 04.06.2015 tarihli duruşmada, davaya katılma isteminde bulunmuş olmasına rağmen, usulüne uygun katılma kararı verilmeden mahkemece yargılamaya devam edilmiş ise de, mağdurun CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılma istemi hakkında karar verilmeyenler sıfatıyla hükmü temyiz hakkının bulunduğu, yaralanması sebebiyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve vekili aracılığıyla hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdur ..."ın, 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına, vekilinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Mağdur ... ..."ın, sanık ... ... ve katılan ..."ın müşterek çocukları olduğu, sanık ve katılanın boşanmaları üzerine mağdur ..."in velayetinin katılana verildiği, olay tarihinde sanığın yanında mağdur ... ile birlikte sevk ve idaresindeki aracı ile seyir halindeyken, yolun viraj çıkış kısmına geldiğinde yağmurdan dolayı aracın direksiyon hakimiyetini kaybederek yolun kenarında bulunan duvara çarptığı, bu kaza nedeniyle mağdur ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, sanığın aracın hızını kavşaklara yaklaşırken, dönemeçlere girerken, dönemeçli yollarda ilerlerken azaltmamak kuralını ihlal ederek kazanın oluşumda kusurlu olduğunun tespit edildiği, sanığın kusurlu davranışı ile yaralanmasına neden olduğu mağdurun annesi olması ve bu olayın sanığın kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir ceza verilmesinin gereksiz kılacak şekilde mağduriyetine sebep olduğu anlaşıldığından, TCK"nın 22/6 maddesi uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği anlaşılarak yapılan incelemede; sanığın CMK"nın 325/1. madde ve fıkrası gereğince, yargılama giderlerinden sorumlu tutulması gerektiğinden, tebliğnamedeki vekalet ücreti yönünden düzeltilerek onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.


Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mağdur vekilinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 04/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.