MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun hükümleri de gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre temyize konu sanıklar yönünden suç tamamladığı halde teşebbüs hükümlerinin uygulanması ve sanık ..."ın adli sicil kaydındaki bilgilere göre mükerrir olduğu halde hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan ...Sulh Ceza Mahkemesince 2002/68-165 sayı ile verilen sonuç cezanın 2 yıl 7 ay 3 gün hapis olduğu halde mahkemece 2 yıl 8 ay hapis olarak gösterilmiş ise de, bu hususun infaz sırasında nazara alınması mümkün kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Kasten işlemiş oldukları suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; yalnızca, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Sanık ... hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken en ağır cezanın tekerrüre esas alınmasıyla yetinilmesi gerekirken infazda tereddüde neden olacak biçimde iki ayrı mahkemeye ait ilamların gösterildiği gibi,... Asliye Ceza Mahkemesinin 06/06/2001 gün ve 2001/153-230 sayılı ilamıyla ilgili mahkemece verilen şerhte 24/05/2003 tarihinde cezanın infaz edildiğinin belirtilmesi ve infaz tarihinden itibaren 3 yıllık süre geçtikten sonra iş bu davaya konu suçun işlendiğinin anlaşılması karşısında söz konusu ilamın TCK"nın 58. maddesi gereğince tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108/4, 5, 6. fıkralarında “Hakim, mükerrir hakkında cezanın infazının tamamlanmasından sonra başlamak ve bir yıldan az olmamak üzere denetim süresi belirler. Tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde, koşullu salıverilmeye ilişkin hükümler uygulanır. Hakim, mükerrir hakkında denetim süresinin uzatılmasına karar verebilir. Denetim süresi en fazla beş yıla kadar uzatılabilir.” hükmünü düzenlemiştir. Buna göre denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek mahkemeye aittir. Buna göre; hüküm kurulurken mükerrir olan sanık ... hakkında TCK’nın 58/7. maddesi uyarınca “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra da denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
4-5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de paylarına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından her iki sanık yönünden TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak, yerlerine ""TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi, ayrıca sanık ... hakkında tekerrür uygulamasına ilişkin bölümde yer alan “... keza sanığın ...Asliye Ceza Mahkemesince 06/06/2001 tarih ve 2001/153 esas, 2001/230 karar sayılı karar ile hırsızlık suçundan 2 yıl 11 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 01/05/2001 tarihinde kesinleştiği,14/12/2006 tarihinde infaz edildiği, sanığın hükmün infaz tarihinden sonra 3 yıl içinde yeniden suç işlediği,...” ve “... 3 yıllık süre ile...” ibarelerinin çıkarılması, yargılama giderine ilişkin bölümde yer alan “...sanıklardan müteselsilen tahsiline...” ibaresinin de “sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı; ortak yargılama giderlerinden de eşit olarak sorumlu tutulmalarına” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.