Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile, 2863 sayılı Kanunun 74/2, 5237 sayılı TCK"nın 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
... (...) Ağır Ceza Mahkemesi"nin 20/04/2004 tarih, 2003/29 - 2004/57 sayılı kararı ile sanığın ve atılı suçu iştirak halinde işledikleri kabul olunan diğer sanıklar... ...ve "ın mahkumiyetlerine hükmedildiği, anılan kararın sanık ...müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 03/10/2005 tarihli yazısı ile, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK yönünden değerlendirme yapılması için dosyanın mahalline iade edildiği, daha sonra, 02/02/2006 tarih, 2005/266 - 2006/8 sayılı karar ile yine hükümlü ve yukarıda adı geçen diğer sanıkların mahkumiyetlerine dair hüküm kurulduğu, sanıklar... ...ve ...müdafileri tarafından temyiz isteminde bulunulması üzerine, Yargıtay 7. Ceza Dairesi"nin 07/04/2008 tarih, 2007/17927 - 2008/8241 sayılı ilamı ile, 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin değerlendirilmesi için sair yönleri incelenmeksizin hükmün bozulduğu, ardından dosyanın tüm sanıklar yönünden yeni bir esasa kaydedilerek, hükümlü ve suç ortağı olduğu kabul edilen diğer sanıklar hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, anılan kararın, sanık ...müdafii ile katılan vekili tarafından yapılan itirazın merciince reddi üzerine 03/12/2008 tarihinde kesinleştirilmesine karşın hükümlünün yüzüne karşı tefhim edilen 20/04/2004 gün 2003/29 E – 2004/57 K. sayılı kararın temyiz edilmeksizin kesinleşmiş olması, temyiz talebinde bulunan sanık ... müdafinin temyizinden sonra 5237 sayılı kanunun yürürlüğe girmesi üzerine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yeniden değerlendirme yapılmak üzere gönderilmesinin, temyiz talebinde bulunmayan hükümlüyü etkilemeyeceğinin yerleşik uygulamalar da benimsenmiş olması karşısında; uyarlama yargılamasının farklı usule tabi olduğu ve henüz hakkındaki hüküm kesinleşmeyen sanık ile birlikte yargılama yapılamayacağı dikkate alınarak, hükümlü hakkındaki davanın tafrik edilerek ayrı bir esas üzerinden uyarlama yapılması gerekirken, mahkemece yargılamaya devam edilerek verilen 02/02/2006 – 09/10/2008 tarihli kararlar ile bu kararlara bağlı olarak verilen temyize konu 06/02/2015 tarihli mahkumiyet kararı yok hükmünde olduğundan, hükümlü hakkında temyiz edilmeksizin kesinleşen 20/04/2004 tarihli kararla ilgili olarak uyarlama yapılması mümkün olmakla birlikte yok hükmünde olan 06/02/2015 tarihli karara yönelik temyizin konusu bulunmadığından hükümlü müdafinin konusu bulunmayan temyiz isteminin, 5320 sayılı kanunun 8/1 delaletiyle halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.