18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/13027 Karar No: 2016/2198 Karar Tarihi: 09.02.2016
Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/13027 Esas 2016/2198 Karar Sayılı İlamı
18. Ceza Dairesi 2015/13027 E. , 2016/2198 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma HÜKÜM : Mahkumiyet KARAR Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen kişilerin huzur ve sükununu bozma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun öngörülen suç tipine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak, Sanığın, katılanı ısrarla aramak ve evine kadar takip etmek suretiyle kişilerin huzur ve sükûnunu bozma suçunu işlediği kabul edilen olayda, suçun niteliği gereği zincirleme suç hükmünün uygulanamayacağının gözetilmemesi, Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmasına dair kısmın çıkarılıp, uygulamaya göre de sonuç adli para cezasının 1500 TL"ye indirilmesi" biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.02.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.