Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/7005 Esas 2016/12046 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK nın 85/2, 62, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dairemizce verilen 24.03.2015 gün, 2014/10866 Esas ve 2015/5011 Karar sayılı Karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, “Yerel mahkemenin sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemesine ilişkin gerekçesi dosya kapsamıyla bağdaşmamaktadır. Yargıtay 12. Ceza Dairesi"nin TCK"nın 85/2. maddesi kapsamında kalan, sanığın asli kusurlu olduğu bazı olaylarda hapis cezasının adli para cezasına çevrilebileceğine hükmetmiştir. Bu sebeple uygulama koşullarının mevcudiyetine rağmen sanık hakkındaki hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesi bozmayı gerektirmektedir.” gerekçeleriyle itiraz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine 02.07.2012 gün ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesine eklenen 3. fıkra uyarınca itiraz konuları değerlendirildi;
Gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın idaresindeki otomobille, meskun mahal dışında, orta refüjle bölünmüş çift şeritli yolda hakimiyetini kaybedip önce orta refüjdeki bordür taşına ve ağaçlara çarpıp karşı yöne geçerek, karşı yönden gelen... idaresindeki kamyonun sol yanına kendi aracının sol ön yanı ile karşı yol bölümünde çarpıp, akabinde yine karşı yönden gelen ölen ... idaresindeki kamyonetin önüne, aracının sağı ile çarpması şeklinde meydana gelen olay sonucu sanığın eşinin öldüğü, kızının nitelikli şekilde yaralandığı, bunun dışında karşı araçta iki kişinin öldüğü, yine karşı araçta olup nitelikli şekilde yaralanan mağdur ..."ın sanıktan şikayetçi olmadığı, Dairemiz"in 24.03.2015 tarihli ilamı ile hükmün onanmasına karar verildiği, hükümden sonra dosyaya ibraz edilen Adli Tıp Kurumu raporunda, meskun mahal dışında seyreden sanığın yola giren atlar nedeniyle aracını kaplama üzerinde tutacak şekilde tedbir almaması sebebiyle %60 oranında asli kusurlu olduğu belirtilmekle birlikte asli kusurlu olduğu kabul ve tespit edilen sanık hakkında TCK"nın 50. maddesindeki paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi yerinde görülmekle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının sanık hakkında paraya çevirme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin itirazı yönünden önceki kararda değişiklik yapılmasını gerektiren herhangi bir nedenin bulunmadığı, konunun Yargıtay Ceza Genel Kurulunca sonuca bağlanmasının daha uygun olacağı anlaşıldığından, dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 20.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.