Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/32136 Esas 2017/7773 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/32136
Karar No: 2017/7773
Karar Tarihi: 05.10.2017

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/32136 Esas 2017/7773 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, marka hakkına tecavüz suçu işlediği tespit edilen sanık hakkında hüküm verdikten sonra yapılan temyiz başvurusunu inceledi. Dosya incelendiğinde, başka bir neden olmadığı için temyiz isteğinin reddedilmesine karar verildi. Ancak, hükümde yanılgı olduğu ortaya çıktı. Sanık hakkında uygulanacak ceza üzerinde durularak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi kapsamında hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmesi gerekiyordu. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve davanın baştan ele alınarak sonuçlandırılması için dosya yeniden mahkemeye gönderildi. Kararda geçen kanun maddeleri arasında 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri, 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 61/7. maddesi ve 61/A maddesi yer almaktadır. Uzlaşma kurumunun suçlardaki uygulama zorunluluğuna da vurgu yapılmıştır.

19. Ceza Dairesi 2015/32136 E. , 2017/7773 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ .Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Uzlaşma teklifinde bulunulduğu tarihte uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde, sanık mahkemece yapılan uzlaşma teklifini kabul etmediğini beyan etmişse de, bir hakkın doğmadan önce kullanılması söz konusu olamayacağından, uzlaşma teklifinin hukuken geçerli olmadığı anlaşılmakla, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7. maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaşma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaşmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nın 253 ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Kasıtlı suçtan erteli kısa süreli olmayan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin, temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 05.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.