Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/17194 Esas 2014/16397 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/17194
Karar No: 2014/16397
Karar Tarihi: 25.06.2014

Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/17194 Esas 2014/16397 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir göçmen kaçakçılığı suçundan yargılanan sanığın suçun sübutuna ilişkin temyiz itirazlarını reddetti. Ancak, TCK'nun 53. maddesi uyarınca sanığın bazı haklarından yoksun bırakılmasına karar verildi. Bu yoksunluğun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesi gerektiği halde, mahkemenin bu koşulu göz önünde bulundurmadığı vurgulandı. Bu nedenle, hükümden TCK'nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine \"TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" şeklinde düzeltilmesi gerektiği belirtildi. Kararda, ilgili kanun maddesi olarak
8. Ceza Dairesi         2014/17194 E.  ,  2014/16397 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Göçmen kaçakçılığı
    HÜKÜM : Hükümlülük

    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Bozmaya uyularak; yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonu cunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygula masına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, suçun sübutuna, delillerin mahkumiyete yeterli olmadığına, sanığın suç kastı bulunma dığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak;
    5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıveril mesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulun maktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 25.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.