Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/4, TCK’nın 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet


2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1. derece arkeolojik sit alanı içerisindeki suça konu taşınmazın hazine mülkiyetinde bulunup, kamu kullanımı kaydıyla şartlı olarak Bursa Büyükşehir Belediyesine terk edildiği, sanığın da “çay bahçesi ve otopark” olarak kullanmak üzere taşınmazı yetkilisi olduğu şirket adına adı geçen kurumdan kiraladığı, Bursa Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğüne sunulmak üzere, 03/11/2010 tarihinde yerinde yapılan inceleme sonucu düzenlenen uzman raporunda; suça konu taşınmazın doğu bölümünün otopark olarak kullanıldığının, en batı bölümünde çay bahçesi bulunduğunun, orta bölümünde ikinci bir çay bahçesi olduğunun, doğu bölümündeki otoparkın kuzeyinde de üçüncü bir çay bahçesi yer aldığının, taşınmazın batı bölümündeki çay bahçesinde, trafonun bulunduğu bitişik parselde, trafo ile ilişkili kapalı bir alanın, orta bölümündeki çay bahçesinde ahşap bir kulübenin, doğu bölümündeki çay bahçesinde ise tek katlı bir barakanın çay ocağı olarak kullanıldığının, otopark niteliğindeki bölümünde de ahşap bir baraka bulunduğunun, ayrıca, Bizans Galerileri kazı alanının fens teli ile çevrilerek kapatıldığının belirtildiği, 21/01/2011 tarih, 6507 sayılı ve 17/11/2011 tarih, 174 sayılı kurul kararları ile, çay ocağı ve otopark kullanımlarının kaldırılmasına karar verildiği, bahse konu uzman raporunda açıklanan fiiller nedeniyle sanık hakkında 27/05/2014 tarihli iddianame ile açılan davanın, Bursa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/386 Esas sırasına kaydedildiği;
Bursa Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğüne sunulmak üzere, 20/11/2013 tarihinde yerinde yapılan inceleme sonucunda düzenlenen uzman raporunda da, otopark ve çay bahçesi kullanımının devam ettiğinin, taşınmazın kuzey sınırına paralel olarak tek katlı, baraka tipinde, çay bahçesi niteliğiyle kullanma amaçlı yapı eklendiğinin belirtildiği, sözü edilen rapora dayanılarak sanık hakkında 26/03/2014 tarihli iddianame ile açılan davanın, Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/244 Esas sırasına kaydedildiği, Bursa 6. Asliye Ceza Mahkemesince 23/06/2014 tarihli ilk duruşmada verilen birleştirme kararı ile, sanık hakkındaki her iki davanın birleştirildiği dosya kapsamında;
Mahkemece bozma ilamına uyularak sanığın savunmasının alındığı, sanık müdafii tarafından dosyaya 31/05/2017 tarihli mühürleme tutanağı ve tutanak örneği ibraz edildiği, incelenmesinde; Kaymakamlık görevlileri tarafından, dava konusu yere tahliye amacıyla gidildiği ve tutanakların içeriğine göre; kafeteryadaki masa, sandalye ve diğer ekipmanların şirket yetkilisinin gösterdiği yere taşınma işleminin yapıldığı, çay bahçesi ve kafeteryanın içerisinde bulunan, sökümü daha sonra şirket tarafından yapılacağı beyan edilen kısımlar için herhangi bir işlem yapılmadığı, kafeterya, çay bahçesi ve idari büronun daha sonra şirket tarafından sökülüp götürülmek üzere şirketin taşınmazdaki faaliyetine son verildiği, elektriğinin kesilerek sayacının alındığı, giriş ve otopark sürgülü kapısının çilingirciden alınan kalın zincir ve asma kilit ile kilitlenip mühürlendiği ve mevcut hali ile Milli Emlak yetkilisine teslim edildiğinin belirtildiği,
Mahallinde 21/05/2018 tarihinde keşif icra edildiği, 30/05/2018 tarihli bilirkişi heyeti raporu ve 14/03/2019 tarihli ek raporda; dava konusu edilen otoparkın faaliyetine devam ettiği, parselin kuzey sınırına paralel olarak eklenmiş olan çay bahçesinin tamamen sökülerek kaldırıldığı, çay bahçesi yerinin otopark olarak kullanıldığı, tek kabinli seyyar bir görevli kabini ile bu kabinin arka bitişiğinde ahşap bungalov tipinde tek gözlü kullanılmayan bir kabinin daha yer aldığı, bu ahşap bungalov tipindeki gişeden 03/11/2010 tarihli uzman raporunda da bahsedildiği ve 03/11/2010 tarihli rapor ekindeki resimlerde de mevcut olduğu, dava konusu yerde çay bahçesi olarak kullanım olmasa da otopark olarak kullanımın devam ettiğinin belirtildiği anlaşılan dosya kapsamında, her ne kadar sanık ve sanık müdafii 31/05/2017 tarihinde dava konusu yeri tahliye ettiklerini ileri sürmüş iseler de, sundukları tutanakların içeriğinden; kafeteryadaki masa, sandalye ve diğer ekipmanların şirket yetkilisinin gösterdiği yere taşınma işleminin yapıldığı, fakat; sökümü daha sonra şirket tarafından yapılacağı beyan edilen kısımlar için herhangi bir işlem yapılmadığı, kafeterya, çay bahçesi ve idari büronun daha sonra şirket tarafından sökülüp götürülmek üzere faaliyete son verildiğinin anlaşıldığı, mahallinde icra edilen keşif neticesinde alınan raporda ise; 03/11/2010 tarihli uzman raporuna konu ahşap bungalovun halen daha kaldırılmamış olduğu sabit olmakla;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 04/02/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.