Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi

Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 89/1, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk lirası adlî para cezasıyla cezalandırılmasına dair ... 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/07/2014 tarihli ve 2012/9 esas, 2014/603 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 193. maddesinde yer alan; “(1) Kanunun ayrık tuttuğu hâller saklı kalmak üzere, hazır bulunmayan sanık hakkında duruşma yapılmaz. Gelmemesinin geçerli nedeni olmayan sanığın zorla getirilmesine karar verilir. (2) (5353 sk. ek.) Sanık hakkında, toplanan delillere göre mahkûmiyet dışında bir karar verilmesi gerektiği kanısına varılırsa, sorgusu yapılmamış olsa da dava yokluğunda bitirilebilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, 19/06/2014 tarihli oturumda, sonraki oturumun 04/09/2014 tarihi ve saat 09:25’e bırakılmasına karar verilmesine rağmen, dosyanın geldiği aşama dikkate alınarak dosyanın tamamlanmış olduğu gerekçesiyle 22/07/2014 tarihinde re’sen oturum açılmasına karar verilerek, sanığın duruşmada hazır bulunması gerektiği kuralına muhalefet edilmek suretiyle, sanığın son savunması sorulmadan yokluğunda karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet bulunmadığı, gerekçeleriyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararların bozulması Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 15.05.2016 gün ve 94660652-105-24-4879-2016 sayılı yazılı istemlerine müsteniden, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 03.06.2016 gün ve 2016/217118 sayılı tebliğnamesi ile ihbar ve talep edilmekle;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçu nedeniyle yürütülen kovuşturma sırasında, sanık müdafiinin katıldığı 19/06/2014 tarihli celsede talimat cevabının beklenilmesine ve bir sonraki duruşmanın 04/09/2014 tarihine bırakılmasına karar verildiği, buna karşın dosyanın geldiği aşama dikkate alınarak dosyanın tamamlanmış olduğu gerekçesiyle 22/07/2014 tarihinde re’sen celse açıldığı, sanık ve müdafiinin yokluğunda sanığın mahkumiyetine karar verildiği, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 193. maddesinde yer alan; “(1) Kanunun ayrık tuttuğu hâller saklı kalmak üzere, hazır bulunmayan sanık hakkında duruşma yapılmaz. Gelmemesinin geçerli nedeni olmayan sanığın zorla getirilmesine karar verilir. (2) (5353 sk. ek.) Sanık hakkında, toplanan delillere göre mahkûmiyet dışında bir karar verilmesi gerektiği kanısına varılırsa, sorgusu yapılmamış olsa da dava yokluğunda bitirilebilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın savunma hakkının kısıtlanarak, sanığın son savunması sorulmadan yokluğunda karar verilmesinde isabet görülmediğinden;
Kanun yararına bozma talebine atfen düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, ... 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/07/2014 tarihli ve 2012/9 esas, 2014/603 sayılı kararının Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi gereğince, KANUN YARARINA BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.