MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Elazığ 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 16.01.2018 tarih ve 2016/320 E. - 2018/24 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nce verilen 28.02.2019 tarih ve 2019/319 E. - 2019/309 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı şirket vekili, davacı şirketin yetkilisi ..."ın 23.05.2015 tarihinde vefat etmesi sonrasında dava dışı ...’ın şirkete yetkili müdür olarak atandığını, şirket aleyhine işler yaptığının tespit edilmesi üzerine 15.01. 2016 tarihinde müdürlük görevinden azledildiğini, azilden sonra 17.06.2016 tarihinde 180.000 TL bedelli çeki davalı ..."a verdiğini, şirketin bu şahıs ile herhangi bir ticari ilişkisinin söz konusu olmadığını ileri sürülerek çekten dolayı davacı şirketin borçlu olmadığının tespitine, % 20"den az olmamak üzere tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı şirketin gayri resmi ortağı olduğunu, ... plakalı aracın % 50 ortak olunarak alındığını, ancak taraflar akraba olduğu için araca resmiyette ortak olmadığını, personel taşıma işine başlandığı, daha sonra... plakalı aracın 40.000,00 TL"ye satılarak ... plakalı aracın alındığını, davalı tarafından elden para verilerek alınan bu araca ortak olunduğunu, ..."ın, ... ile ..."ın huzurunda ... aracın davalıya ait olduğunu kabul ettiğini, ancak kredi borcu bitene kadar aracın devrini veremeyeceğini söylediğini, ..."ın vefatından sonra davalının aracının devrini istediğini, buna karşılık 1499250 numaralı çekin davalıya verildiğini ileri sürülerek davanın reddi talep edilmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacı şirketin 16.06.2015 - 14.01.2016 tarihleri arasında temsile yetkili müdürü olan ... tarafından, ... adına 17.06.2016 keşide tarihli, 180.000,00 TL bedelli çekin düzenlendiği, davalı tarafından aracın asıl sahibinin kendisi olduğu yolundaki iddiasını ispata yönelik olarak yazılı bir delil sunulmadığı, davalı adına düzenlenen 16.06.2016 keşide tarihli, 180.000,00 TL çeke ilişkin olarak şirket defterlerinde herhangi bir kayıt bulunmadığı,şirket yetkilisi ..."ın davacı şirketteki yetkisinin 14.01.2016 tarihinde kaldırılması, dava konusu çekin yetkinin kaldırılmasından sonraki tarihte keşide edilmiş olması hususu birlikte değerlendirildiğinde; davacı şirketin davalıya borcunun bulunmadığı, gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, karara karşı davalı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahekemesince, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı, şirket müdürü ..."ın dava konusu çeki 15.01.2016 tarihinde müdürlük görevinin kaldırılmış olmasından sonra 17.06.2016 tarihinde keşide ettiği gerekçesiyle davalının istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle maddi hukuka ve muhakeme hukukuna uygun bulunan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nin 2019/319 E. 2019/309 K. Sayılı, 28.02.2019 günlü hükmünün ONANMASINA, dosyanın Elazığ 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’ne gönderilmesine, Dairemiz ilamından bir örneğin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 9.221,85 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 26.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.