MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki “muarazanın men’i” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Gaziantep 3. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 18.06.2013 gün ve 2013/183 E., 2013/411 K. sayılı kararı, davalı vekilinin temyizi üzerine, Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 19.11.2013 gün 2013/29841 E., 2013/28467 K. sayılı kararı ile onanmış ise de, davalı vekilinin karar düzeltme isteminde bulunması üzerine, Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 11.04.2014 gün ve 2014/6031 E., 2014/11212 K. sayılı kararı ile onama kararı kaldırıldıktan sonra hüküm bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.


HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki belgeler okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, muarazanın meni istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine Özel Dairece yukarıda esas ve karar numarası yazılı karar ile bozulmuştur. Mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Direnme kararı taraf vekillerince temyize getirilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunda yapılan görüşmeler sırasında işin esasının incelenmesinden önce, direnme kararının davacı vekili tarafından da temyiz edildiği ancak temyiz başvuru harcı ve temyiz karar harcının yatırılmadığı anlaşılmakla ilgili tarafın davacının temyiz karar harcı ve temyiz başvuru harcını yatırması gerekip gerekmediği ön sorun olarak incelenmiştir.
Maktu harca tabi dava hakkında verilen her türlü karar ile nispi harca tabi davanın reddine dair kararı temyiz eden taraftan temyiz tarihindeki 492 sayılı Harçlar Kanunu uyarınca yayınlanan Harçlar Tarifesine göre belirlenmiş maktu temyiz karar harcı ve temyiz başvuru harcının alınması gereklidir.
25.01.1985 gün ve 1984/5 Esas, 1985/1 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca, temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği hâlde süresinde ödenmediği belgelendirilmemiş olduğuna göre, harç alınmaksızın temyiz defterine kayıt edilen temyiz dilekçesi hakkında 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan mülga 1086 sayılı HUMK’nun 434. maddesi uyarınca işlem yapılmalıdır.
Somut olaya gelince;
Mahkemece davanın kabulüne dair direnme kararına ilişkin olarak temyiz eden davacı vekilinin süresi içerisinde temyiz dilekçesini ibraz ettiği ve bu dilekçenin 17.07.2014 tarihinde havalesi yapılarak temyiz defterine kayıt edildiği ancak dosya içerisinde kararı temyiz eden davacının 25,20 TL maktu temyiz karar harcı ile 123,60 TL temyiz başvuru harcını yatırmadığı anlaşılmaktadır.
Temyiz isteyen tarafın 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun I sayılı cetvelinde gösterilen temyiz harçları ile gerekli temyiz giderlerini de yatırması gerekir.
Temyiz isteyen davacı tarafın kendisinin ya da işleminin harçtan istisna ve muafiyetinin bulunmadığı belirgin olduğuna göre; temyiz isteminin incelenmesi için maktu temyiz karar harcı ve temyiz başvuru harcının tahsili gerekir.
Buna göre;
Mahkemece, kararı temyiz eden davacıya 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 434. maddesi gereğince işlem yapılarak eksikliğin giderilmesi için dosyanın geri çevrilmesi gerekmiştir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 04.04.2018 gününde oy birliği ile karar verildi.