Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/2586 Esas 2020/6407 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2586
Karar No: 2020/6407
Karar Tarihi: 03.11.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/2586 Esas 2020/6407 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir aracın alkollü ve ehliyetsiz bir sürücü tarafından sebep olduğu maddi hasarlı trafik kazasına ilişkindir. Davacı müvekkil, sigortalı araç için ödenen hasar tazminatının davacının hesabına ödenmesini talep etmiştir. Mahkeme, davanın kabulüne karar vererek 11.000 TL'nin faiziyle birlikte davalıdan tahsil edilerek davacıya verilmesini hükme bağlamıştır. Davalı vekili kararı temyiz etmiştir ancak temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: 6502 sayılı Tüketici'nin Korunması Hakkında Kanun'un 73/2. maddesi gereğince davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmamıştır.

17. Hukuk Dairesi 2019/2586 E. , 2020/6407 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalının maliki/işleteni olduğu aracın, müvekkili şirket nezdinde 212775372/0 numaralı(KMMZS Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk) sigorta poliçesi ile 04/08/2014-04/08/2015 tarihleri arasında davalı adına sigortalı olduğunu, sigortalı aracın 26/04/2015 tarihinde dava dışı sürücü ..."in yüksek oranda alkollü ve ehliyetsiz olarak sevk ve idaresinde iken maddi hasarlı trafik kazasına sebebiyet verdiğini, dava dışı ... "in tam ve asli kusurlu olduğunu, park halinde bulunan çarptığı aracın herhangi bir kusurunun olmadığının tespit edildiğini, kazada hasara uğrayan araç için, 26/06/2015 tarihinde 11.000,00.-TL hasar tazminatının zarar görenin hesabına ödendiğini, trafik sigortası genel şartlarının B.4 maddesinde alkollü ve/veya ehliyetsiz araç kullanmanın rücu nedeni olarak gösterildiğini, bu nedenlerle tüm talep ve dava hakları saklı kalmık kaydıyla 11.000,00.-TL nin ödeme tarihi olan 26/06/2015 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle, yargılama giderleri ve vekalet ücreti ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili müvekkilinin o tarihte cezaevinde olduğunu, aracının çalındığını, ... "i tanımadığını, aracı kullanan kişiye de husumet yöneltilmesi gerektiğini, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kabulü ile 11.000,00 liranın 26/06/2015 ödeme tarihiden tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 6502 sayılı Tüketici"nin Korunması Hakkında Kanun"un 73/2. maddesi gereğince davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 03/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.