Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/14904 Esas 2016/11993 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62, 50/1, 52/2-4, 63, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki minibüs ile gündüz vakti, olay yeri T kavşağa geldiğinde, karşı yönden gelen trafiği kontrol etmeden, soldaki sokağa kontrolsüz ve sinyal vermeden ani bir şekilde dönüş yaptığı sırada, karşı yönden gelen ve katılanın sürücülüğünü yaptığı kamyonetin, sanığın idaresindeki minibüse çarpmamak için direksiyonu sola kırdığı ve karşı yönden gelen kamyonet ile çarpıştığı, olay nedeni ile kamyonet içindeki bir kişinin öldüğü ve bir kişinin de hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisi ağır olacak şekilde yaralandığı olayda; TCK"nın 50 maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, tam kusurlu olan sanığın, olayın oluş şekli ve meydana gelen zararın ağırlığı, olayı görmesine rağmen durmayarak olay yerinden kaçtığı ve 10 gün sonra yakalandığı, zarar gidermeye yönelik bir çabasının dosyaya yansımadığı hususları dikkate alındığında; TCK"nın 50. maddesinin uygulama şartlarının oluşmadığı gözetilmeksizin, tayin edilen hürriyeti bağlayıcı cezanın paraya çevrilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.