Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/14224 Esas 2016/11992 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 22/3, 62, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık müdafinin, usulüne uygun 07/08/2014 tarihli vekaletnamesini soruşturma aşamasında dosyaya ibraz etmesine rağmen duruşma davetiyesi gönderilmeden gıyabında duruşma yapılarak hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2- Kaza tespit tutanağında, sanığın aşırı hızlı ve zig zag çizerek gittiğinin belirtilmesi nedeniyle hakkında kaza tespit tutanağını tanzim eden zabıt mümzileri tanık olarak dinlenilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
3- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "suç sebep ve saikleri" gerekçesine dayanılmayacağının gözetilmemesi,
4- Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanamayacağının gözetilmemesi,
5- Hükmün başında, Türk Milleti adına verildiğinin ve suç zaman diliminin yazılmaması suretiyle CMK 232. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.