Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/925 Esas 2015/553 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/925
Karar No: 2015/553
Karar Tarihi: 09.04.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/925 Esas 2015/553 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edildi ancak katılan vekili vazgeçti. Sanığın önceki mahkumiyet hükmü değiştirilerek ertelenen hapis cezası para cezasına çevrildi. Dosya ve duruşma tutanakları incelenerek kararın usul ve kanuna uygun olduğu sonucuna varıldı. 5271 sayılı CMK’nın 266/1.maddesi uyarınca vazgeçme nedeniyle dosyanın incelenmeden iadesi hüküm altına alındı. Kanun maddeleri olarak ise 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 266/1.maddesiyle sanığın önceki mahkumiyet hükmüne ilişkin değişikliğe atıfta bulunuldu.

17. Ceza Dairesi 2015/925 E. , 2015/553 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında zamanaşımı süresi içinde mala zarar verme suçundan işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
A-Katılan vekilinin hükme yönelik temyiz incelemesinde:
Katılan vekili süresi içerisinde hükmü temyiz etmesine karşın, 18.02.2010 tarihli dilekçesi ile temyizden vazgeçtiğini belirtmesi nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nın 266/1.maddesi uyarınca vazgeçme nedeniyle dosyanın İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
B-Sanık ... ve müdafinin kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince:
Sanığın önceki mahkumiyet hükmünde iki ayrı cezasından, ağır olan erteli 10 ay hapis cezası yerine, daha hafif olan para cezasının tekerrüre esas alınması, karşı temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... ve müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 09.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.