MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Hükmü temyiz eden davalılar vekili temyiz başvuru harcı ve maktu temyiz harcı yatırmış, nispi temyiz harcının müvekkillerinin mali durumlarının elverişli olmaması nedeniyle yatırılamadığını belirterek adli yardım talebinde bulunması üzerine; Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 27/01/2015 gün ve 2015/483 – 985 sayılı adli yardım isteminin reddine dair verdiği kararın itirazen incelenmesi davalılar vekili tarafından duruşmalı olarak yapılması istenilmiş ancak HMK"nın 337/2. maddesindeki, kararına itiraz edilen mahkemenin itirazı incelemesi için itiraz merciine dosyayı göndereceği yönündeki düzenleme nazara alındığında adli yardım talebinin reddine ilişkin kararların itiraz incelemesinin dosya üzerinden yapılabileceği anlaşıldığından, davalılar vekilinin itiraz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması talebinin reddine ve süresinde olduğu anlaşılan itiraz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

Yerel mahkeme hükmünü temyiz eden davalılar vekili, müvekkillerinin mali durumlarının elverişli olmaması nedeniyle müvekkillerinin temyiz harç ve giderlerini ödeyemeyeceğini belirterek adli yardım talebinde bulunması üzerine; Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 27/01/2015 gün ve 2015/483 – 985 sayılı kararı ile adli yardım taleplerinin reddine ve nispi temyiz harcının yatırılması için HMK"nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK"nun 434/3. maddesi uyarınca işlem yapıldıktan sonra, yeniden gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesine karar verilmiş, bu karara davalılar vekilinin yaptığı itiraz üzerine, dosya HMK"nun 337/2. maddesi uyarınca itirazı incelemekle görevli olan Dairemize gönderilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 334 ve devamı maddeleri uyarınca adli yardım talebinde bulunan kimse, kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken yargılama giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğunu ispat etmek (yoksulluk şartı) ve davada veya talepte haklı olduğu yolunda kanaat uyandırmak zorundadır (haklı olma şartı).
Aynı Kanunun 334. maddesinin ikinci fıkrasına göre ise; tüzel kişilerin adli yardımdan yararlanabilmesi sadece kamuya yararlı dernek ve vakıflarla sınırlıdır. Kanunda adli yardımdan yararlanacak kişiler arasında sayılmadığı için sermaye şirketleri adli yardımdan yararlanamaz.
Aynı Kanunun 336/2. maddesine göre de; adli yardım talebinde bulunacak kişi, yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri mahkemeye sunmak zorundadır.
Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde; Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin kararında belirtildiği gibi adli yardım talebinde bulunan davalılardan ... ve ...’nin ticari şirket olmaları nedeniyle yukarıda anılan kanun hükmü gereği adli yardımdan yararlanma hakları bulunmamaktadır. Gerçek şahıslar yönünden ise, adli yardım istemine dair dilekçenin ekinde; adli yardım talebinde bulunan davalı gerçek şahısların ödeme gücünden yoksun olup olmadığı hususunda kanaat uyandırmaya yeter nitelikte herhangi bir belge yani bir başka anlatımla, sunulması zorunlu olan mali duruma ilişkin belgeler ibraz edilmemiştir. Bu durum karşısında davalılar vekilinin itirazının HMK"nın 337/2. maddesi uyarınca kesin olarak reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalılar vekilinin itirazının 6100 sayılı HMK"nın 337. maddesinin, 11.04.2013 kabul tarihli, 30.04.2013 tarih ve 28633 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 6459 sayılı Kanunun 23. maddesiyle değişik ikinci fıkrası uyarınca kesin olarak REDDİNE 04/05/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.