Akitten Doğan Borçlar - Butlan - Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/102 Esas 2011/609 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi 2011/102 E., 2011/609 K.

23. Hukuk Dairesi 2011/102 E., 2011/609 K.

• AKİTTEN DOĞAN BORÇLAR
• BUTLAN

• 818 S. BORÇLAR KANUNU [ Madde 19 ]
• 818 S. BORÇLAR KANUNU [ Madde 20 ]

"İçtihat Metni"

Taraflar arasındaki kooperatif üyeliğinden ihraç kararının iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabülüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-

Davacı vekili, davalı kooperatifin üyesi olan müvekkilinin hukuka aykırı şekilde ihraç edildiğini, ihraç sürecindeki ihtarın usulüne uygun olmadığını, hiçbir üyenin 2001 yılından dava tarihine kadar herhangi bir ödemede bulunmamasına rağmen, yalnızca muhalif tavır gösteren 45 üyeye borç çıkarıldığını ileri sürerek, ihraç kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava edilmiştir.

Davalı vekili, ihraç işleminin hukuka uygun olduğunu ve üyelerin borcu olmadığının tespiti için açılan menfi tespit davasının reddedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, faizin genel kurulda aylık olarak uygulanacağı konusunda açıkça bir tespitin bulunmadığı, faizin yıllık olarak uygulanması gerekirken, aylık %20 üzerinden hesaplama içeren ihtarnamelere dayalı olarak alınan ihraç kararının hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile ihraç kararının iptaline karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

Dava, üyelikten çıkarma kararının iptali istemine ilişkindir.

İhtarnamelerde belirtilen genel kurulda, bir ayı aşan süreden sonra yapılacak ödemelere %20 oranında faiz uygulanmasına karar verilmiştir. Bu kararda faizin aylık ya da yıllık olduğu belirtilmemiş olup, faizin bir ayı aşan ödemeler için aylık olarak öngörüldüğünün kabulü gerekir. Kooperatif ile ortağı arasındaki ilişki, ticari nitelik içermez. Kâr amacı gütmeyen ve sosyal yönü bulunmayan bir özellik taşır. Aidatlarını düzenli olarak ödemeyenler hakkında gecikme faizi alınmasına karar verilmesi gerekir ise de, faiz oranının makul oranda olması zorunludur. Kararlaştırılan faiz oranının, BK"nun 19. ve 20. madde hükümlerine aykırı olduğunun kabulü halinde, bu kararlar yok hükmünde olup, ancak yasal faiz talep edilebileceği gözetilmelidir.

Bu durumda, anılan genel kurul kararı kesinleşmiş olsa bile, bu oranın temerrüde düşülen aylardaki ekonomik koşullar nazara alınarak, BK"nun anılan madde hükümleri çerçevesinde tartışılması, bu hükümler uyarınca geçersiz olduğu sonucuna varılması halinde, ihtarnamelerde istenen faiz oranının gerçek borcu yansıtmadığı sonucuna varılması ve ihraç kararının salt bu nedenle iptaline karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 26.09.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.