Esas No: 2019/4564
Karar No: 2022/13255
Karar Tarihi: 23.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4564 Esas 2022/13255 Karar Sayılı İlamı
Özet:
17 Aralık 2014 tarihli dilekçe ile sahte fatura düzenleme suçundan yargılanan sanıklardan biri mahkumiyet alırken diğerleri beraat etti. Temyiz sürecinde mahkumiyet hükmü bozulurken beraat hükümleri ile ilgili görüş belirtilmedi. Ancak sanıklardan birinin adresine yapılan tebligatın usulsüzlüğü nedeniyle beraat hükümlerine yönelik ek tebliğname düzenlenmesi gerektiği kararına varıldı ve dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edildi. Kanun maddeleri ise Tebligat Kanunu’nun 10. ve 7201 sayılı Kanun’un 21/2 ve 35. maddeleridir. Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi tebligatın yapıldığı adresin bilinen en son adres olması gerektiğini, 7201 sayılı Kanun’un 21/2. maddesi bu hükme ek olarak tebligatın adres kayıt sistemi ile belirlenen yerleşim yeri adresine yapılacağını düzenlemekte ve 35. maddesi usulsüz tebligatın geçerli olmayacağına işaret etmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
Katılan vekilinin 17.12.2014 havale tarihli dilekçesi ile sanıklar ..., ..., ... hakkında kurulan beraat hükümlerine ve sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyizi ile ilgili olarak, tebliğnamede mahkumiyet hükümlerine yönelik bozma yönünde görüş belirtildiği, ancak beraat hükümlerine yönelik görüş bulunmadığı; ayrıca 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi uyarınca "Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır" hükmü ile 6099 sayılı Kanun’la yapılan değişiklik sonrası anılan maddeye eklenen "bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” ek fıkra hükmüne aykırı olarak; sanık ...'ın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın, bilinen en son adresi olan sorgusunda beyan ettiği adresine çıkarılan ve iade edilen tebligattan sonra, MERNİS adresine 7201 sayılı Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca tebliği yerine, doğrudan 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 35. maddesi uyarınca tebliğinin usulsüz olduğu anlaşılmakla; gerekçeli kararın sanık ...'a usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesi ve hükmün temyizi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ile sanıklar ..., ..., ... hakkında kurulan beraat hükümlerine ilişkin ek tebliğname düzenlendikten sonra iadesinin temini için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
