Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/10281 Esas 2020/5558 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10281
Karar No: 2020/5558
Karar Tarihi: 04.03.2020

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/10281 Esas 2020/5558 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir görevi yaptırmamak için direnme suçu ile ilgili olarak verilen yerel mahkeme kararını inceledi. İnceleme sonucunda, sanığın suçu işlediği kanıtlanmış ve eylemin doğru bir şekilde nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu belirlendi. Ancak TCK'nın 53/1-b maddesi Anayasa Mahkemesi'nin kararı ile iptal edildiği için bu madde uygulanamaz hale geldi ve 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı göz önünde bulundurulmadı. Bu nedenle kararın bozulmasına karar verildi ve hak yoksunluklarının düzeltilmesi talep edildi. TCK'nın 53/1-c maddesi, sanığın kendisinin altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasını öngörmektedir. TCK'nın iptal edilen 53/1-b maddesi ise cezanın verildiği yerde infaz edileceği ve sanığın cezaevinde kalacağı sürenin hesabında dikkate alınacağı hükmünü içermektedir.

18. Ceza Dairesi 2019/10281 E. , 2020/5558 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması ve yine aynı Kanun"un 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, “TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi altsoyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” biçiminde değiştirilmek ve “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına” ilişkin kısmın karardan çıkarılmak suretiyle, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.