MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

Davacı ..., 3402 sayılı Kanunun 4. maddesini değiştiren 5304 sayılı Kanunun 3. maddesi gereğince ... Köyünde yapılan ve kısmî olarak askıya çıkartılan orman kadastrosu sırasında dava dilekçesine ekli krokide taralı olarak gösterilen taşınmazların orman sınırları dışında bırakıldığını, oysa; bu yerlerin orman sayılan yerlerden olduğunu ileri sürerek ve Hazineyi hasım göstermek suretiyle tespitin iptali ve çekişmeli yerin orman niteliği ile adına tescilini istemiştir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın 131 ada 24 sayılı parsel altında belgesizden, temyize konu dava nedeniyle niteliği, yüzölçümü ve malik hanesi boş bırakılmak suretiyle tesbit tutanağının düzenlendiği, edinme sebebi sütununda ... zilyetliğinde yer olduğundan söz edildiği belirlenmiş, bu kişi davaya dahil edilmiştir.
Yapılan yargılama sonucunda ...nin davasının reddine, çekişmeli taşınmazın 1152.38 m2 yüzölçümü ile ham toprak niteliğinde davalı ... adına tapuya tesciline, 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanunun 36/A maddesi gereğince yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına ve davacı vekili lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm, ... tarafından temyiz edilmekle, Yargıtay 20. Hukuk Dairesi’nin 11.04.2013 gün ve 2012/9732-2013/4143 sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; Mahkemece, yapılan inceleme ve araştırmanın hüküm kurmaya yeterli ve elverişli olmadığı, hükme esas alınan orman bilirkişi kurulu tarafından yapılan uygulamaya göre çekişmeli yerin 1938 tarihli hava fotoğrafında bir bölümün orman alanı görünümünde olduğu, rapor sonucunda taşınmazın tamamının orman sayılmayan yerlerden olduğu bildirilmiş iken 2001 tarihli memleket haritasında kısmen yeşil alanda görünmesinin nedeninin de açıklanmadığı, bu nedenle, komşu parsel tutanak ve dayanakları, yöreye ait en eski tarihli memleket haritası, hava fotoğrafları ile dava tarihinden 10 - 20 yıl öncesine ait olanları ve varsa amenajman planı ilgili yerlerden getirtilip, önceki bilirkişiler dışında halen .... ve bağlı birimlerinde görev yapmayan bu konuda uzman orman yüksek mühendisleri arasından seçilecek bir orman mühendisi, bir ziraat mühendisi ve bir harita mühendisi veya olmadığı takdirde bir tapu fen elemanından oluşacak bilirkişi kurulu marifetiyle yeniden yapılacak inceleme ve keşifte, çekişmeli taşınmaza ve çevre araziye de uygulanmak suretiyle, taşınmazın öncesinin bu belgelerde ne şekilde nitelendirildiğinin belirlenmesi; 3116, 4785 ve 5658 sayılı kanunlar karşısındaki durumunun saptanması; öncesi orman olan bir yer üzerindeki orman bitki örtüsü yok edilmiş olsa dahi, salt orman toprağının orman sayılan yer olduğunun düşünülmesi; hâkim gözetiminde, taşınmazın dört yönden renkli fotoğrafları çektirilip, onaylanarak dosyaya eklenmesi, kesinleşmiş orman kadastrosu bulunmadığından, yukarıda değinilen diğer belgeler fen ve uzman orman bilirkişiler eliyle yerine uygulattırılıp çekişmeli taşınmazın konumunu çevre parsellerle birlikte haritalar üzerinde gösterecekleri yalnız büro incelemesine değil, uygulamaya ve araştırmaya dayalı, bilirkişilerin onayını taşıyan krokili bilimsel verileri bulunan yeterli rapor alınması; komşu parsel tutanakları da denetlenerek 6831 sayılı Kanunun 17/2. maddesi gereğince orman içi açıklığı olup olmadığının belirlenmesi; eylemli durumu üzerinde durulup varsa üzerindeki orman örtüsünün yoğunluğu, ağaçların yaşları ve alt flora ile toprak yapısı, eğim durumunun incelenmesi, eylemli durumu ile eski tarihli belgelerdeki görünümü arasında çelişki olması halinde ya da teknik bilirkişi raporları ile yerel bilirkişi, tespit bilirkişileri ve tanık anlatımları arasında çelişki olması halinde bu yön bilirkişilere açıklattırılıp çelişkinin giderilmesi, kısmen orman olduğu saptandığı takdirde taşınmazın orman sayılan ve sayılmayan bölümleri belirlenip, orman sayılmayan bölüm yönünden zilyetlik koşulları da araştırılarak tüm deliller birlikte değerlendirilip, tespit tutanağının malik hanesinin boş olduğu, taşınmazın tümünün davaya konu olduğu da düşünülerek tümü hakkında araştırma ve inceleme yapılıp oluşacak sonuç çerçevesinde taşınmazın tümü hakkında bir karar verilmesi gereğine değinilmiş, ayrıca, taşınmazın ham toprak niteliğinde davalı kişi adına tescilinin mümkün olmadığı, tutanağın edinme sebebi sütununda taşınmazın belgesiz zilyetliğe dayalı olarak davalı tarafından kullanıldığının ifade edildiği, davalı tarafından dayanılan bir tapu kaydı söz konusu değilse ve taşınmaz tarım alanı niteliğinde de değilse, ham toprak niteliğinde ancak adına tescili sözkonusu olabileceğinden bu hususun değerlendirilmemiş olması da doğru görülmemiştir.
Yargıtay bozma ilâmı sonrası mahkemece davanın kabulüne, dava konusu taşınmazın kadastro tespitinin iptali ile; dosyada mevcut 10/06/2014 tarihli kadastro teknikeri ..."nun raporuna ekli krokide (A) harfi ile gösterilen 531,58 m2 yüzölçümündeki kısmın orman vasfı ile ... adına tespit ve tesciline, (B) harfi ile gösterilen 620,80 m2 yüzölçümündeki kısmın tarla vasfıyla davalı ... adına tesbit ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı tarafından (A) harfi ile gösterilen bölüme yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi hükmüne göre orman kadastrosu yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve özellikle keşif sonucu orman bilirkişileri ve ziraat bilirkişi tarafından ayrı ayrı düzenlenen raporlarda, çekişmeli taşınmazın (A) harfi ile gösterilen temyize konu bölümünün eylemli biçimde orman olduğu, bitişiğindeki ormanın devamı konumunda olup toprak yapısı itibariyle orman arazisi niteliğinde bulunduğu saptandığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 04/05/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.