MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇTAN ZARAR GÖREN : Hazine
SUÇ : Rüşvet alma ve rüşvet verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Dairemizin 2020/1257 Esasında kayıtlı ... Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/19 Esas ve 2015/37 Karar sayılı davası ile temyize konu bu dava arasında suç ve sanıklar yönünden fiili, hukuki bağlantı olduğundan birlikte ele alınarak yapılan incelemede;
CMK"nın 260/1. maddesine göre rüşvet alma ve rüşvet verme suçlarından katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında 3628 sayılı Yasanın 18. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak kamu davasına katılan olarak KABULÜNE, yokluğunda verilen hükmün sanık ..."ın bilinen son adresine tebliğ edilmesi gerekirken, bu adresten farklı bir adrese usulsüz şekilde tebliğ edildiği anlaşılmakla, tebligatın 7201 sayılı Yasanın 10. maddesi gereğince hukuken geçersiz olduğu gözetilerek, öğrenme üzerine yapılan eski hale getirme isteminin süresinde olduğunun kabulüyle bu sanık yönünden de işin esasının incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suça konu görüşme içeriklerinin 5271 sayılı CMK"nın 138. maddesi uyarınca tesadüfen elde edilen delil niteliğinde olduğunun anlaşılması karşısında, ilgili maddenin birinci fıkrasında yer alan “Arama veya elkoyma koruma tedbirlerinin uygulanması sırasında, yapılmakta olan soruşturma veya kovuşturmayla ilgisi olmayan ancak, diğer bir suçun işlendiği şüphesini uyandırabilecek bir delil elde edilirse; bu delil muhafaza altına alınır ve durum Cumhuriyet savcılığına derhal bildirilir.” şeklindeki düzenleme uyarınca, söz konusu görüşmelerin Cumhuriyet Başsavcılığına bildirilme şekli ve zamanı araştırılıp, kanıt değerinin bulunup

bulunmadığı hususu da kararda tartışılarak hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bu dava ile birlikte incelenen ... Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/19 Esas ve 2015/37 Karar sayılı dava dosyası arasında suçun sübutunun değerlendirilmesi ve nitelendirilmesi bakımından CMK"nın 8/1. maddesinde yer aldığı şekilde hukuki ve fiili bağlantı bulunduğundan, bu davanın bahsi geçen dava ile birleştirilmesi sonrasında sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiğinin nazara alınmaması,
Kabule göre de;
Sanık ..."ın ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/06/2010 tarihli ve 2010/278 Esas, 2010/325 sayılı Kararı ile nitelikli hırsızlık suçundan 2 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair hükümde TCK"nın 58. maddesinin uygulandığı ve sanığın ikinci kez mükerrir olduğu anlaşıldığından, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazı sırasında TCK"nın 58 ve 5275 sayılı Kanunun 108/3. maddeleri uyarınca ikinci kez mükerrerlik durumunun dikkate alınmasına karar verilmesi lüzumuna riayet edilmemesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle sanıklar hakkında TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık ... hakkında aynı Yasa ve maddenin 5. fıkrası gereğince hak yoksunluğuna hükmolunmaması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerin, sanık ..."ın ve katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 08/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.