Davacı ... vek.Av.... ile davalı ... vek.Av....arasında görülen menfi tespit davası hakkında ... 2.Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 21.11.2013 gün ve 2012/592 E. 2013/691 K. sayılı hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek.Av.... ve Av.... ile davalı vek.Av...."in gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili tarafından davalı aleyhine açılan menfi tespit davasının Dairemizin 22.03.2012 tarih ve 2011/10643 Esas, 2012/4818 Karar sayılı bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonucunda davanın kabulüne dair verilen hükmün davalı vekilince temyizi üzerine yerel mahkemece "temyiz harcının eksik yatırıldığı ve Yargıtay"a gidiş dönüş posta giderlerinin yatırılmadığı gerekçesiyle bu noksanlıkların 7 günlük kesin süre içinde mahkeme veznesine yatırılması aksi takdirde temyiz isteminden vazgeçilmiş sayılacağı" ihtarını taşılan muhtıra davalı vekiline 12.02.2014 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekili sadece 100 TL posta masrafını yatırmış ancak muhtıraya rağmen diğer noksan harç ve giderleri 7 günlük süre içinde yatırmadığından mahkemece 21.02.2014 tarihli ek karar ile HUMK"nun 434/3.maddesi uyarınca "kararın temyiz edilmemiş sayılmasına" karar verilmiş, bu ek karar davalı vekiline 27.02.2014 tarihinde tebliğ edilmiş olup, 7 günlük temyiz süresi içinde ek kararın temyiz edilmemesi sebebiyle mahkemece hükmün kesinleştiğine dair şerh konulmuştur.
Bu kez davalı vekilince 12.03.2014 tarihli dilekçe ile dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay"a gönderilmesi konusunda talepte bulunulmuş, bu talep üzerine mahkemece 17.03.2014 tarihli ek karar ile "mahkemenin davalının kararı temyiz etmemiş sayılmasına "ilişkin kararının davalı vekiline tebliğ edildiği ancak 7 günlük temyiz süresi içinde ek kararın temyiz edilmediği, bu sürenin kanuni süre olup hak düşürücü nitelikte bulunduğu, hükmün kesinleştiği gerekçeleri ile davalı vekilinin talebinin reddine karar verilmiş, davalı vekili bu ek kararının tebliğinden itibaren 7 günlük süre içinde temyiz talebinde bulunmuştur.
6100 sayılı HMK"nın geçici 3.maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 434/3.maddesi uyarınca verilen süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde mahkeme kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verir. Bu kararın da temyiz edilmesi halinde 432/son fıkrası hükmü kıyasen uygulanır. Aynı yasanın 432/son maddesinde temyiz isteminin reddi kararının tebliğinden itibaren 7 gün içinde temyiz edilebileceği hükme bağlanmıştır. Görüldüğü gibi temyiz süresi kanun tarafından belirlenmiş olduğundan hakimin bu süreyi değiştirme yetkisi bulunmamaktadır. Yerel mahkemenin 21.02.2014 tarihli ek kararında temyiz süresinin 7 gün olduğunun belirtilmemiş olması da kanuni sürenin uygulanmamasını gerektirmez. O halde mahkemece 21.02.2014 tarihli ek karar usul ve yasaya uygun olup süresinde temyiz edilmediğinden yerel mahkeme hükmü kesinleşmiştir. Kesinleşen hükümlere karşı temyiz yoluna gidilemez. Yerel mahkemenin 17.03.2014 tarihli ikinci ek kararı da bu durumu tespit eder nitelikte bir karar olduğundan temyizi kabil değildir. Bu itibarla davalı vekilinin temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, 17.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.