Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/2559 Esas 2022/8543 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : DİDİM (YENİHİSAR ) 2. Asliye Ceza Mahkemesi

Suçlar : 1-İzinsiz kenevir ekme
2-Tehdit
Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A-Kenevir ekme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesi:
1-Yapılan arama üzerine dikili olarak ele geçirilen farklı boylardaki kenevirlerden olgunlaştıklarında elde edilecek esrar miktarı ile dosya içerisindeki diğer bilgi ve belgelere göre, sanıkların eyleminin 2313 sayılı Yasanın 23. maddesinin 5. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme suçunu mu yoksa aynı fıkranın 2.cümlesinde düzenlenen münhasıran kendi kullanımı için kenevir ekme suçunu mu oluşturduğuna ilişkin delilleri tartışma ve değerlendirme görevinin suç tarihinden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'la 2313 sayılı Kanun'un 23. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte, üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla hüküm kurulması,
2-Tekerrüre esas alınan Söke Ağır Ceza Mahkemesinin 11/02/2007 tarihli 2007/202 esas ve 2007/287 karar sayılı ilamı ile TCK'nın 188/3. maddesi gereğince hükmolunan 4 yıl 2 ay hapis ve 1.000 TL adli para cezasının 25/07/2011 tarihinde infaz edildiği ve TCK'nın 58/2-b maddesinde öngörülen 3 yıllık sürenin infaz tarihinden itibaren suç tarihine kadar geçmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında geçen Didim (Yenihisar) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/02/2008 tarihli 2007/746 esas ve 2008/342 karar sayılı ilamı ile 2313 sayılı Yasanın 23/son maddesi uyarınca verilen ve 21/10/2012 tarihinde infaz edildiği anlaşılan 2 yıl 1 ay hapis cezasına ilişkin mahkûmiyetinin tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddeleri uyarınca sonuç ceza yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına,
B-Tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesi:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı,
eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçu uzlaştırma kapsamına alınmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Söke Ağır Ceza Mahkemesinin 11/02/2007 tarihli 2007/202 esas ve 2007/287 karar sayılı ilamı ile TCK'nın 188/3. maddesi gereğince hükmolunan 4 yıl 2 ay hapis ve 1.000 TL adli para cezasının 25/07/2011 tarihinde infaz edildiği ve TCK'nın 58/2-b maddesinde öngörülen 3 yıllık sürenin infaz tarihinden itibaren suç tarihine kadar geçmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında geçen Didim (Yenihisar) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/02/2008 tarihli 2007/746 esas ve 2008/342 karar sayılı ilamı ile 2313 sayılı Yasanın 23/son maddesi uyarınca verilen ve 21/10/2012 tarihinde infaz edildiği anlaşılan 2 yıl 1 ay hapis cezasına ilişkin mahkûmiyetinin tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA;28/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.