MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, kasten yaralama, hakaret ve tehdit
HÜKÜM : Nitelikli cinsel saldırı, kötü muamele, hakaret ve tehdit suçlarından mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün yapılan incelemesinde:
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kötü muamele suçundan kurulan hükmün yapılan incelemesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
TCK.nın 232. maddesinin, yaralama, tehdit, hakaret gibi kanunun başka maddelerinde açıkça düzenlenmiş suçlar dışında kalan aynı konutta birlikte yaşadığı kişilerden birine karşı şefkat ve merhametle açıkça bağdaşmayan çıplak gezdirme, aç bırakma, sürekli alay etme, korkutma gibi eylemleri kapsadığı, mağdurenin aşamalardaki anlatımları, doktor raporu ve tüm dosya kapsamından, kocası olan sanığın mağdureyi değişik tarihlerde birden fazla kez kasten yaraladığının anlaşılması karşısında, sanığın eylemlerinin zincirleme şekilde eşe karşı kasten yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, bu suçtan cezalandırılmasına karar verilmesi yerine yazılı şekilde kötü muamele suçundan mahkûmiyetine hükmolunması,
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyizlere gelince;
Sanığa atılı, eşe karşı nitelikli cinsel saldırı ve hakaret suçlarının soruşturulması ve kovuşturulmasının şikâyete bağlı bulunduğu ve katılanın hükümden sonra 04.04.2011 havale tarihli dilekçesi ile şikâyetinden vazgeçtiği anlaşılmakla, TCK.nın 73. maddesi uyarınca sanıktan, şikâyetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.