MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 30/03/2017 tarih ve 2016/66 E. - 2017/210 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine - kabulüne dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesince verilen 02/11/2017 tarih ve 2017/805-2017/730 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 24/07/2006 tarihli İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi (İHDS) akdedildiğini, İHDS’nin 7.4 maddesiyle, dağıtım hizmetlerinin davalı şirket tarafından yürütüldüğü dönemde dağıtım hizmetlerinin gerçekleşmesi sırasında 3. kişilerin gördüğü zararlardan davalı şirketin sorumlu olduğunun hüküm altına alındığını, dava dışı ... tarafından, dağıtım hizmetinin davalı şirket tarafından yürütüldüğü 25.11.2005 tarihinde gerçekleşen iş kazası sebebiyle müvekkili aleyhine maddi ve manevi tazminat davası açıldığını,... İş Mahkemesi ( 2009/529 Esas 2014/246 Karar ) nezdinde görülen davanın kısmen kabulüne karar verildiğini ve anılan kararın kesinleştiğini, bu ilamın takibe konulması soncu 08/01/2015 tarihinde 291.415,86 TL ödemek durumunda kaldığını, ayrıca dayanak iş mahkemesi dosyası nedeniyle 24/06/2014 tarihinde 2.449,85 TL temyiz harç ve masrafı, 04/11/2014 tarihinde 8.456,04 TL bakiye karar harcı ve 08/01/2015 tarihinde 6.798,75 TL onama harcı ödemek zorunda kaldıklarını ileri sürerek, 291.415,86 TL"nin 08/01/2015, 2.449,85 TL temyiz harç ve masrafının 24/06/2014, 8.456,04 TL bakiye karar harcının 04/11/2014 ve 6.798,75 TL onama harcının ise 08/01/2015 ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda, taraflar arasında akdedilen İHDS’nin 7.4 ve 7.6 maddelerine göre, davacının, dağıtım hizmetlerinin davalı tarafından yürütüldüğü dönemde gerçekleşen iş kazası sebebiyle 3. kişiye ödediği tutarları davalıdan talep etme hakkı bulunduğu ancak dayanak davada davacı lehine hükmedilen vekalet ücretinin mahsubu gerektiği, buna göre, davacının lehine hükmedilen toplam 8.746,00 TL vekalet ücretinin ödeme tarihine kadar işleyecek faizi ile birlikte yapılan ödemeden
mahsubu gerektiği, ayrıca takip tarihine kadar işleyecek faiz ile takip çıktısı bulunarak takip masraflarından bu miktara düşen kısmında ödenen toplamdan mahsubu gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, toplam 298.961,78 TL alacağının 2.449,85 TL"sinin 24/06/2014 tarihinden, 8.456,04 TL"sinin 04/11/2014 tarihinden, 41,50 TL"sinin 16/12/2014 tarihinden, 6.798,75 TL"sinin 08/01/2015 tarihinden, 281.215,64 TL"sinin ise 09/01/2015 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Karara karşı taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, taraflar arasında akdedilen İHDS hükümlerine göre davacının, dava dışı 3. kişiye yaptığı ödemeleri davalıdan talep hakkı bulunduğu zira, dayanak davaya konu iş kazasının İHDS’nin imzalanmasından önce gerçekleştiği, Yargıtay’ın yerleşik uygulamasına göre, ödeme tarihinden itibaren avans faizine hükmedilmesinin doğru olduğu, zamanaşımı süresinin henüz dolmadığı bu nedenle davalı vekilinin istinaf itirazlarının yerinde olmadığı gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf itirazlarına gelince, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 29/05/2015 tarih 2013/2065 Esas 2015/1291 Karar sayılı kararı uyarınca vekalet ücretinin davalının borcu sebebiyle takas ve mahsup edilemeyeceği bu nedenle davacı yanın bu yönü hedefleyen istinaf itirazının yerinde olduğu gerekçesiyle, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılıp yeniden hüküm tesis edilmek suretiyle davanın kısmen kabulüne, 291.415,86 TL ve 6.798,75 TL"nin ayrı ayrı 08/01/2015, 2.449,85 TL"nin 24/06/2014, 8.159,00 TL"nin 04/11/2014 tarihinden işleyecek değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 15.815,73 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 25/03/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.