Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/2115 Esas 2022/1276 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 14.HUKUK DAİRESİ




TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 16.05.2019 tarih ve 2018/748 E- 2019/450 K. sayılı kararın davalılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'nce verilen 30.01.2020 tarih ve 2019/2100 E- 2020/74 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 15.02.2022 günü hazır bulunan davacı vekili Av. .... ile davalılardan Profilo End. İşl. ve Tic. A.Ş. Profilo Holding A.Ş., Profilo San. ve Tic. A.Ş. vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, hisse devir sözleşmesi kapsamında davalıların BSH Ev Aletleri San A.Ş.’deki hisselerini müvekkili şirkete sattıklarını, böylelikle anılan şirketin müvekkilinin Türkiye'deki yavru şirketi haline geldiğini, BSH Ev Aletleri San. A.Ş.’nin davalıların grup şirketleri olan Telra Elektronik San. A.Ş. ile aralarındaki dağıtım sözleşmesinin haklı nedenle feshi sonucuna bağlı olarak hisse devir sözleşmesi çerçevesinde müvekkili şirket tarafından satın alınan hisselerin iadesi ve aynı zamanda tazminat ödenmesini talepli olarak davalılar tarafından müvekkili aleyhine tahkim davası ikame edildiğini, taraflar arasındaki hisse devir sözleşmesi uyarınca tahkim yargılamasının Zürih'te (İsviçre'de) ikame edilerek görüldüğünü, tahkim heyetince öncelikle dağıtım sözleşmesi ile hisse devir sözleşmesinin, bileşik sözleşme olup olmadığı hususunu karara bağlayarak 27 Mayıs 2015 tarihindeki kısmi kararıyla her iki sözleşmenin bileşik sözleşme olmadığına karar verildiğini, kısmi kararda, tarafların yargılama masraflarına ilişkin bir karar verilmeyerek bu hususun nihai karardan değerlendirileceğinin belirtildiğini, davalıların hakem heyetinin kısmi kararına karşı İsviçre Federal Mahkemesi nezdinde açmış oldukları iptal davasının reddedildiğini, hakem heyetinin yargılaması sonucunda, 9 Mart 2018 tarihli nihai kararında, davalıların (tahkim davasının davacılarının) müvekkilinin tahkim davası yüzünden katlanmış olduğu toplam 1.641.236,21 ABD Doları, 3.789.421,36 Euro ve 42.244,06 İsviçre Frangı tutarındaki masrafın, 9 Mart 2018 tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanunun 4/a maddesi uyarınca işleyecek faizi ile birlikte müvekkiline davalılarca müştereken ve müteselsilen ödenmesine karar verildiğini, bu karara karşı yasal süresi içinde iptal davası açılmadığını, kararın kesinleşerek icra kabiliyeti kazanmış ve taraflar açısından bağlayıcı hale geldiğini ileri sürerek, Milletlerarası Ticaret Odası (MTO / ICC) nezdinde görülmüş olan 19755/GFG/ZF/AYZ numaralı tahkim yargılaması çerçevesinde verilen 9 Mart 2018 tarihli hakem kararının aynen tenfizine ve ayrıca ihtiyati haciz koşulları oluştuğundan, tenfize konu hakem kararında davalılar tarafından müvekkili şirkete ödenmesine hükmedilen alacağı teminat altına almak üzere davalıların taşınır ve taşınmaz malları ile üçüncü kişilerdeki hak ve alacaklarının ihtiyaten haczine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, tahkim yargılamasında hükmedilen tahkim gideri ve masrafların dayanaklarının gösterilmediğini, tahkim heyetince belirlenen miktarların geçerliliği ve kanıtlanabilir tarafının olmadığını, yabancı hakem kararının tenfizinin Türk ekonomisine veya Türk kamu kurumlarına tahammülü güç mali bir yük getirmiş olmasının kamu düzenine aykırılık teşkil ettiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, tenfizi talep edilen ilamın Türk kamu düzenine aykırılık teşkil ettiği iddiasının soyut ve dayanaksız olduğu, hakem heyeti kararında, talep edilen masrafların ICC Tahkim Kurallarının 37. maddesine uygun olduğunun tespit edildiği, kaldı ki hakem kararlarının maddi hukuk bakımından içeriği ve doğruluğunun tenfiz mahkemesi tarafından incelenemeyeceği gerekçesiyle, Milletlerarası Ticaret Odası (MTD/ICC) nezdinde görülmüş olan 19755/GFG/ZF/AYZ numaralı tahkim yargılaması çerçevesinde verilen 09.03.2018 tarihli yabancı hakem kararının MÖHUK'un 60 vd. maddeleri uyarınca ve New York Sözleşmesi uyarınca tenfizine karar verilmiş; bu karara karşı davalılar vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, HMK'nın 353/1.b.2. maddesi uyarınca, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, davalıların istinaf talebinin kısmen haklı bulunduğu, harç ve vekalet ücreti konusundaki hüküm fıkrasının düzeltilmesi gerektiği gerekçesiyle, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak, davanın esası hakkında yeniden hüküm verilmesine, bu doğrultuda davanın kabulü ile Milletlerarası Ticaret Odası (MTD/ICC) nezdinde görülmüş olan 19755/GFG/ZF/AYZ numaralı tahkim yargılaması çerçevesinde verilen 09.03.2018 tarihli yabancı hakem kararının MÖHUK 60 ve devamı maddeleri uyarınca ve New York Sözleşmesi uyarınca tenfizine karar verilmiştir.
Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, takdir olunan 3.815,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalılardan alınıp davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 24/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.