Çocuğun cinsel istismarı mağdurlar ile

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7424
Karar No: 2020/1653
Karar Tarihi: 02.03.2020

Çocuğun cinsel istismarı mağdurlar ile "a yönelik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7424 Esas 2020/1653 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünü incelemiş ve temyiz edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar vermiştir. Ancak, hükmün yokluğunda verildiği katılanın adresine tebligat yapılması gerektiği, ancak adres kayıt sistemindeki adresine yapılan tebligatın usulsüz olduğu ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, gerekçeli kararın usulünce tebliği ve temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, Tebligat Kanununun 10/2, 21/1 ve 21/2 maddelerine atıfta bulunulmuştur. Kanunun 10/2 maddesi, tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması gerektiğini belirtirken, 21/1 maddesi, tebligatın muhatabın adres kayıt sistemindeki adresine yapılması durumunda şerh düşülmesini öngörür. 21/2 maddesi ise, adreste hiç oturulmadığının veya sürekli olarak ayrıldığının belirlenmesi durumunda, tebligatın bu maddede belirtilen şekilde yapılması gerektiğini ifade etmektedir.

14. Ceza Dairesi 2016/7424 E. , 2020/1653 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (mağdurlar ... ile ..."a yönelik)
HÜKÜM : Mahkumiyet (mağdur sayısınca ayrı ayrı)

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
11.01.2011 tarih ve 6099 sayılı Kanunla değişik Tebligat Kanununun 10/2. maddesi gereğince tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması, bilinen en son adresinin tebligata elverişli olmaması veya tebligat yapılamaması halinde adres kayıt sistemindeki adresine aynı Kanunun 21. maddesi gereğince tebligat yapılmasının zorunlu olduğu nazara alınarak yapılan dosya incelemesinde, yokluğunda verilen gerekçeli hükümle ilgili katılan ...’nin yargılamada bildirip aynı zamanda mernis adresi olan adresine bu hususta şerh düşülerek gönderilen tebligatın mahallinde yapılacak araştırmada muhatabın adresten geçici olarak ayrıldığının tespiti veya tebellüğden imtina etmesi halinde Tebligat Kanununun 21/1, muhatabın adreste hiç oturmadığının veya adresten sürekli olarak ayrıldığının belirlenmesi halinde ise anılan Kanunun 21/2. maddesine göre tebliği gerekirken bu konuda herhangi bir araştırma yapılmaksızın doğrudan 21/2. maddeye istinaden yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, katılan ...’ye gerekçeli kararın usulünce tebliğiyle verildiği takdirde temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenip, hükmün temyizi halinde bununla ilgili ek tebliğname düzenlenmesinden sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.