MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi, tazminat ve tedbir nafakası taleplerinin reddi ile ortak çocuk yararına hükmedilen nafakaların miktarı yönünden, davalı erkek tarafından ise tüm yönlerden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı boşanma davasında ilk derece mahkemesince boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu oldukları gerekçesiyle davanın kabulü ile ferilerine karar verilmiştir. Anılan karara karşı davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, tazminat ve tedbir nafakası taleplerinin reddi ile yargılama giderleri yönlerinden, davalı erkek tarafından ise tüm yönlerden istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. O halde davacı kadın tarafından ortak çocuk yararına hükmedilen nafakalara yönelik istinaf kanun yoluna başvurulmadığına göre; ortak çocuk yararına hükmedilen nafakalar istinaf edilmeksizin kesinleşerek davalı erkek yararına usuli kazanılmış hak doğduğundan temyiz kanun yoluna başvurulamaz. Açıklanan nedenlerle davacı kadının ortak çocuk yararına hükmedilen nafakalara yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Tarafların sair temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bentlerin dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
3-Mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları dikkate alındığında boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı erkek ağır kusurludur. Bu husus gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu tarafların eşit kusurlu olarak kabulü doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
4-Yukarıda 3. bentte açıklandığı üzere; evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylara tazminat isteyen davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların onun kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği ve boşanma sonucu bu eşin, en azından diğerinin maddi desteğini yitirdiği anlaşılmıştır. O halde, mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4, TBK m. 50, 51) dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminata (TMK m. 174/1-2) hükmedilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı kadının ortak çocuk yararına hükmedilen nafakalara yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, yukarıda 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 11.02.2020 (Salı)